When You Believe
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

The Middle Ages

2 plaatsers

Pagina 11 van 19 Vorige  1 ... 7 ... 10, 11, 12 ... 15 ... 19  Volgende

Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia di mei 27, 2014 9:13 am

Terwijl Myra wegliep, opende ik de kamerdeuren. Gelukkig, precies de kamer die voor ons gereserveerd was. Ik liet me op het bed ploffen en dacht aan de mannen en wat ze mijn Myra wel niet aan hadden gedaan. En dan al die mannen die voor mij waren geweest. Die aan haar lichaam hadden gezeten zonder haar goedkeuring. Ik balde mijn vuisten even woest en staarde naar het plafond. Vervloekt alle mannen die haar pijn hadden gedaan.
Ik blies diep uit en probeerde te ontspannen. Wraak nemen op al die mannen kon nooit, maar ik zou wel kunnen proberen de beste man te zijn die ze ooit zou ontmoeten. Ik zou alles voor haar doen zodat ze haar nare verleden achter zich kon laten. ZOdat ze alle vervelende herinneringen zou vergeten.
Ik draaide mijn hoofd naar de deur en glimlachte zwakjes. Ja, dat zou ik doen. Het veranderen kon ik niet, het beter maken wel.

Ik was even stil, al bleven de tranen doorlopen over mijn wangen heen. Van al haar woordne, hoord eik alleen die die me nog meer pijn deden. 'Hoe bedoel je gewend?' fluisterde ik bijna hees. 'Je bent het gewend?' Ik wreef in mijn ogen. Gelukkig was Gabriël er, gelukkig zat hij naast me om me te troosten. Even glimlachte ik wat zwakjes om haar woorden, maar de glimlach verdween al snel weer. Ik kon niet vrolijk doen of lijken als ik zulk nieuws hoorde over mijn beste vriendin. 'Myra...' fluisterde ik zonder te weten wat ik verder wilde zeggen. Kort wreef ik weer in mijn ogen, ze tintelden helemaal van het huilen. 'Myra, ik wil niet dat ze jou pijn doen hoor... Je moet vanaf nu heel dicht in de buurt blijven. Niet meer weggaan...' Mijn stem brak weer en ik tastte naar haar.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje wo mei 28, 2014 1:58 am

De tranen zaten haar hoog, maar ze slikte ze weg, ze had al meer dan genoeg gehuild vandaag. God, ze had het gevoel alsof al haar energie en besluitvaardigheid uit haar waren weggebloed. Ze pakte Evesa’s hand en hield die even stevig in haar eigen handen vast. ‘Maak je geen zorgen lieverd,’ sprak ze met een glimlach door haar tranen heen, die ondanks alles toch weer in haar ogen verschenen. ‘Het komt goed. De oorlog is nu voorbij, en ik heb Michael nu ter bescherming, en Gabriël, en zoveel anderen. Er is nu niks meer te vrezen. En jij gaat weer helemaal beter worden!’ Ze boog zich nu voorover met glinsterende ogen, die niet alleen kwamen door de tranen, en fluisterde met gekscherende stem in Evesa’s oor: ‘En jij moet natuurlijk nog koningin worden.’
Niet zeker wetend of Gabriël haar had gehoord kwam ze weer overeind en hief haar hoofd op, net op tijd om Gabriël eerst verbaasd te zien kijken, waarna hij haar traag een knipoogje gaf. Ze grinnikte en drukte een kus op Evesa’s wang. ‘Ga jij nu maar even heerlijk uitrusten met die koning van je, dat hebben jullie allebei wel verdiend.’
Nog even een kneepje in haar vriendins hand voordat ze opstond en het vertrek uitliep.
In het vertrek naast dat van Evesa en Gabriël vond ze Michael, prinsheerlijk neergeploft op het ruime hemelbed. Ze glimlachte naar hem en liep toen tot achter het kamerscherm, waar een dienstmeid een grote tobbe met warm water had neergezet. Haar jurk gleed van haar schouders af toen ze het warme water instapte en genietend ging zitten met haar hoofd op de rand. ‘Kom je erbij?’ vroeg ze vanachter het kamerscherm richting het hemelbed, waar ze dacht dat Michael nog steeds wel op zou hangen. ‘Het water is heerlijk warm. Het zal je goed doen.’

Gabriël keek Myra na hoe ze de deur uitliep en die achter zich sloot. Gelijk daarna draaide hij Evesa’s gezichtje naar hem toe zodat hij zijn lippen op de hare kon drukken; een tedere, zachte, snelle kus. ‘Don’y cry, my love,’ glimlachte hij terwijl hij haar gelaat scherp bestudeerde, de ogen die haast licht schenen te geven, zo glinsterden ze in het licht van het haardvuur; haar roze lippen iets van elkaar en een stukje geopend; het blonde haar dat in verwarde golven langs haar slanke hals viel tot over haar jurk tot bij haar boezem. Naast het feit dat het voor Evesa verre van prettig zou zijn geweest mocht een man bij haar zijn binnengedrongen, speelde er nog een ander aspect mee: Gabriël wilde niet zijn meisje met iemand anders delen. In dat opzicht was hij net een haan, of een wolf: het was zijn meisje, en iedereen moest daarvan afblijven, of hij zou ze zonder ook maar met de ogen te knipperen verscheuren.
Weer drukte hij even zijn lippen op die van haar. ‘Het komt allemaal wel goed, Evesa. De oorlog is nu voorbij en Michael zou Myra niet meer uit het zicht verliezen, net zoals ik jou zou beschermen, deze keer wel, dat beloof ik je.’
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia wo mei 28, 2014 2:17 am

Myra bleef zo rustig dat ik uiteindelijk ook weer mijn rust vond en dat de tranen uiteindelijk stopten. Myra kwam met haar lippen bij mijn oor en fluisterde me iets toe. Meteen werden mijn wangen heet en ik sloot mijn ogen even. Als ik koningin zou worden, zou dat betekenen dat ik met hem zou trouwen. Het zou zijn tweede huwelijk zijn, maar dat deerde niet. Hij hield alleen van mij en hij had altijd al alleen maar van mij gehouden. 'Rust jij ook uit,' zei ik tegen Myra en ik luisterde hoe ze wegging.
Net toen ik mijn hand op wilde tillen om mijn wangen weer droog te maken - de hoeveelste keer was dit wel niet? - kuste mijn Gabriël me op mijn lippen. Ik glimlachte nu een klein beetje en knikte heel voorzichtig. 'Gab... Je moet jezelf niet de schuld geven hè?' vroeg ik nu en ik gleed met mijn goede hand naar zijn schouder en hals neer waar ik hem ergens er tussenin neerlegde. 'Je moest vechten... Je bent de koning.' Ik beet op mijn lip en dacht na. 'Je moest wel.. Hoe kon jij nou weten dat ze het kasteel in zouden komen?' Ik bracht mijn hoofd wat dichter naar de zijne en kuste hem weer zacht.

Ik glimlachte naar haar toen ze binnenkwam en wild emijn armen openen, maar ze liep meteen naar het scherm. Ik luisterde naar wat ze deed. 'Hmm, ik houd van mijn bed,' gaf ik uiteindelijk als antwoord, maar tegelijkertijd stond ik op. Ik liep naar het scherm toe en verscheen om de hoek. 'Ah, daar passen we wel samen in,' zei ik bevestigend. Enigszins onhandig begon ik mijn broek uit te doen en dat was nog het makkelijke deel. Na mijn broek moest mijn shirt. Ik deed voorzichtig de doek af en liet mijn begipste arm onhandig hangen terwijl ik met mijn goede hand het shirt probeerde omhoog te doen. Man, dat viel tegen.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje wo mei 28, 2014 2:49 am

‘Ik had het gewoon moeten vermijden,’ antwoordde hij met een bittere stem jegens hemzelf. Hij wilde nog wat zeggen, maar zijn woorden werden hem letterlijk van de lippen genomen toen Evesa hem weer kuste. Hij sloot zijn ogen en gaf zich over aan het gevoel van serene rust. Het was goed afgelopen. Dat was iets om dankbaar over te zijn. Het had immers zoveel anders kunnen verlopen…
godogod, ik heb echt geen inspiratie voor zoveel romantiek op het moment, excuses :c

Myra keek een ogenblik geamuseerd toe en rees toen op vanuit het warme water, dat van haar huid afdroop en weerspiegelde in het licht van de vlammen van de fakkels. ‘Hier, laat me je helpen.’ Haar handen gleden over zijn heupen, pakten het linnen shirt en ze hielp hem het kledingstuk uit te trekken met de nodige voorzichtigheid wegens zijn vele wonden. Verlegen van verwondering gleden haar vingertoppen zacht over zijn ontblootte bovenlichaam heen. De krassen en littekens liepen als stiknaden langs elkaar heen, de brandwonden, de donkere blauwe plekken en zoveel wonden, omringd door gerond bloed… ‘Ze hebben jou meer toegetakeld dan ze mij ooit hebben gedaan,’ sprak ze zacht terwijl haar handen langs zijn buik gleden. Haar ogen gleden van zijn heupen omhoog naar zijn gezicht en ze voelde een vreemd gevoel, compleet tegenstrijdig met de rest, door haar lichaam razen. Hij had werkelijk de bouw van een Griekse God, en bij alle machten, ze was nog altijd gek van hem als een pruilende en aanstellerige hofdame…
Ze liet zich weer in het water zakken dat als zijde over haar naakte lichaam spoelde, en stak haar hand naar hem uit. ‘Kom, het water is heerlijk warm.’
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia wo mei 28, 2014 3:02 am

Ik was even stil toen ze zei dat ik erger was toegetakeld en schudde zacht mijn hoofd. Goed, lichamelijk hadden z me geraakt, maar dat zou overgaan. Ik zou het vergeten. Misschien er ooit aan denken als ik een litteken zag, maar zij zou altijd herinneren wat haar was aangedaan. Om echter niet weer een confrontatie te hebben, zei k niets en ik stapte voorzichtig bij haar in de grote tobbe. Mijn ingepakte arm legde ik op de rand neer.
Mijn ogen gingen meteen naar Myra, naar haar mooie lichaam. Ondanks dat het water haar lichaam enigszins verhulde, kon ik mijn ogen niet alleen op haar gezicht gericht houden. Het wond me op dat ik haar lichaam kon zien en toch mijn eigen fantasie kon gebruiken. Ik schoof wat meer naar haar richting en opende mijn goede arm voor haar. 'Ik houd van je,' mompelde ik zacht en ik legde mijn hoofd tegen dat van haar.

Ik kuste hem even, maar liet toen zijn lippen weer los. 'Mijn vader was de hele dag bij me,' fluisterde ik zacht. 'Hij leek heel blij dat ik wakker was. Gek hè?' zei ik op bijna een fluistertoon.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje wo mei 28, 2014 8:59 am

Voor een kort moment drukte Myra haar lippen op de zijn en sloeg haar armen om zijn hals heen, voordat ze haar hoofd weer optilde en glimlachte. 'Weet je nog, jaren geleden, toen we elkaar voor het eerst tegenkwamen? Ik had een appel gestolen en jij hield me tegen, kwaad als een nijdige wolf. Je had me vastgeketend aan de kraam en ik moest helpen groente en fruit verkopen.' Ze draaide zich om zodat ze tegen zijn borstkas aan kon leunen. Haar rechterhand schepte het water op en liet het door haar lange vingers doorzeven, voordat ze haar hand onderwater bracht en hem naar zijn heup bracht, ondertussen zich omdraaiend zodat ze hem weer aan kon kijken. 'Vanaf die dag, al was onze ontmoeting zacht gezegd interessant, was ik weg van je geweest.' Haar ogen twinkelden terwijl ze hem aankeek en met haar linkerhand een lok haar uit zijn gezicht streek. Zacht drukte ze haar lippen weer op de zijne, trillend van liefde voor hem. Wat ze ook hadden meegemaakt, zolang ze bij elkaar waren zouden ze zich erdoorheen kunnen slaan, dat wist ze.

Hij grinnikte even vermaakt en legde zijn handen op haar heupen om haar wat dichter tegen hem aan te drukken. 'Heel gek,' beaamde hij op een toon die tussen vriendelijkheid en plagen inzweefde. Even vertrok zijn gezicht: hij had haar te dicht op zijn rechterbeen geduwd, zodat de pijn een moment oplaaide als een lopend vuur. Moeizaam strekte hij zijn been en grimaste. Hij was al lang blij dat het zijn been geweest was en niet enkele decimeters naar links. Veel soldaten waren als de dood dat hun zaakje beschadigd zou worden door pijlen of andere wonden: hij wist dat velen hun helm er zelfs voor hielden bij pijlbeschietingen, alsof het erger verwond kon raken dan een gezicht of borst. Dus ja, Gabriël was blij dat het 'slechts' zijn been was geweest, al irriteerde het hem al genoeg en kon hij slechts bidden dat het niet blijvend zou wezen - hij was niet gemaakt om al op jonge leeftijd met een stok rond te hinken als een oude dronkaard.
Zijn hand gleed van haar hals naar haar borst, evenals zijn blik, en keek naar het verband waar de wond in was gewikkeld. Evesa scheen weinig pijn meer te hebben, of ze moest zich natuurlijk abrupt bewegen, en dat stemde Gabriël gelukkig. Weer boog hij zich voorover om zijn lippen zacht maar uiteindig teder op de hare te drukken. Ja, ze was er nog, en ze zou er blijven.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia wo mei 28, 2014 10:36 am

Ik grinnikte zacht en sloot mijn ogen. In mijn geest kon ik het nog duidelijk herinneren. Een dievegge was ze, maar vanaf het eerste moment had ze me geïntrigeerd. De blik in haar ogen, de onverschrokken heldenblik. Ze zou me wel aankunnen had ze vast gedacht, maar niet gedaan omdat ik haar lot in mijn handen had. 'Vastgeketend,' murmelde ik en ik opende net mijn ogen toen ze een pluk haar uit mijn zicht wegwreef en me teder kuste. Meteen gleed mijn rechterarm om haar heen en ik drukte haar zachtjes tegen mijn blote borst aan. 'Ik houd van je lady Michael. (De arme lui hebben vast geen achternaam. Oké, ik ben ook slecht in die verzinnen)' Ik grijnsde en bekeek de blik die op haar prachtige gezichtje tevoorschijn kwam. Haar hele gezicht was gewoon zo verfijnd, hoe ze ook keek. Het was gewoon niet te beschrijven en dat probeerde ik/Claudia dan ook maar niet. Speels gaf ik een kusje op haar neus. 'Met heel mijn hart.'

Ik fronste en vroeg uiteindelijk: 'Plaag je me nu? Hoezo dat toontje?' Ik pakte zijn zijden blouse bij de kraag vast en trok er heel zachtjes aan. 'Zeg wat je bedoelt mannetje, ik kan je gezicht niet zien.'
Zijn kus smoorde mijn woorden en lieten me eigenlijk mijn vragen al weer vergeten al bleef de kraag van zijn blouse nog steeds goed stevig in mijn hand liggen. Mijn ogen waren dicht, zoals ze altijd dichtgleden als we kusten. Ik wist niet waarom, maar het voelde gewoon fijner, alsof het de bedoeling was dat een mens zijn ogen sloot tijdens een kus.
Ik liet zijn kraag los en gleed zacht met mijn vingers omhoog tot ik bij zijn ogen kwam. Aan de ene kant durfde ik niet, bang hem in zijn oog te prikken, maar toch. Nu ik me besefte dat ik mijn ogen altijd sloot, vroeg ik me af of hij dat ook deed. Ik besefte dat ik als blinde vrouw, als blind persoon zoveel dingen niet wist. Ik hoorde mensen over kleuren praten, iets wat zichtbaar was, maar je niet kon voelen of uitleggen. Het ene mens scheen prachtig te zijn, het andere - al wilde mensen het vaak niet zo zeggen - lelijk. Ik snapte het niet. Iedereen voelde anders, niemand voelde 'lelijk' of 'mooi'. Het was een abstract begrip dat ik niet begreep als een blind iemand.
Heel voorzichtig gleed ik met mijn vinger van zijn wenkbrauw naar onder. Hij had zijn ogen ook dicht, luidde mijn conclusie.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje do mei 29, 2014 9:56 am

Om de waarheid dan toch te zeggen heb ik nog nooit een enigszins realistische memoire gehoord van iemand die uit een gevangenis kon snappen, verzwakt zijn weg kon vinden op een paard terwijl hij de zorg nam van een gewonde, vele mijlen rijden, ten slotte een emotionele inzinker hebben en als klap op de vuurpijl een letterlijk spetterend partijtje vrijen in een tobbe - dus laten we in ieder geval dat laatstgenoemde voor dit moment maar schieten.
Na enige tijd een beetje knuffelen en hangen hees Myra zichzelf uit de koud geworden tobbe en droogde zich af met speciaal klaargelegde doeken. Ze schoot een lang nachthemd aan (boeiend dat ze die tijd naakt sliepen, dat vind ik weer iets te veel van het goede) en hielp Michael het bad uit en kleden voor de nacht. Als laatste smeerde ze nog een transparante kruidenmix op zijn ergste wonden om het helingsproces te versnellen.
Het bed scheen een oase van rust en welkom te wezen toen ze zich erop neer liet vallen en zich tussen de vele bontvellen en lakens nestelde, het gevoel hebbend wel jaren te kunnen slapen. God, ze kon zich niet herinneren ooit zo moe te zijn geweest.

Even vroeg Gabriël zich af wat ze wilde met haar vingertoppen die zo dicht bij zijn wenkbrauwen zweefden en hij onderdrukte de neiging zijn ogen op te slaan toen ze zijn oogleden zacht aanraakte. Voor een moment verbrak hij haar kus en vroeg met een enigszins luidruchtige grijns: 'Wat doe je nu? Ik zoen gewoon met gesloten ogen hoor, lieve engel, geen zorgen dat ik je stiekem bestudeer.' Hij streek het haar achter haar oren en boog zich voorover om haar oogleden zacht te kussen. 'Ik denk dat we er goed aan doen ook wat rust te krijgen... Het zijn zacht gezegd interessante dagen geweest en ik denk dat we allebei wel wat slaap verdienen.'
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia do mei 29, 2014 10:24 am

Ik voelde hoe mijn wangen begonnen te gloeien. De kleur rood als ik het me goed herinnerde. 'Maar ik wist niet of het normaal was...' zei ik heel eerlijk. 'Ik wilde weten of jij ook je ogen sloot.' Ik sloeg mijn ogen neer.
Ik knikte op de woorden van Gabriël, maar bleef overeind zitten, bang dat ik als k mezelf achterover zou laten zakken, ik hard neer zou ploffen. Ik merkte hoe hij wilde gaan liggen. Het matras golfde een beetje toen zijn gewicht verplaatste. 'Lief?' Ik hoorde zijn stem en toen een geluidje dat iets betekende als: 'Oh, ik begrijp het.' Zijn armen kwamen om mij heen te liggen en begeleiden me zacht naar het kussen.
'Dankjewel,' fluisterde ik.
Ik wachtte tot hij naast me lag en stak toen mijn goede hand naar hem uit die hij vastpakte. 'SLaap lekker majesteit,' fluisterde ik op een ietwat speelse toon. 'Droom niet over andere vrouwen.' Mijn stem werd weer serieuzer toen ik vervolgde: 'En verlaat het bed alsjeblieft niet voor ik wakker ben of je me wakker hebt gemaakt.' Ik wilde niet het gevoel hebben hem kwijt te zijn.'
Ik nestelde me wat beter tegen hem aan en onder de lakens en sloot toen mijn ogen.

Zodra ik in bed lag, voelde ik hoe de slaap me begon te pakken. 'Hmm, Myra,' fluisterde ik en ik draaide op mijn buik en kwam met mijn hoofd op haar borst te liggen. 'Slaap lekker schone engel,' fluisterde ik nog voordat mijn lichaam in een tijdelijke stilstand werd gezet.

Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje do mei 29, 2014 10:18 pm

Het moest tegen het middaguur zijn geweest toen Gabriël eindelijk was ontwaakt uit zijn diepe slaap, want de zon stond al hoog aan de hemel en wierp een speels licht door de luiken naar binnen, banen van een schitterende substantie. Hij bleef rustig liggen op het bed, heerlijk badend in de zonnestralen met Evesa in zijn armen. In het zachte licht van de opkomende zon vormde het geheel een schilderachtig schouwspel. Hij lag zalig te genieten en had voorlopig geen intenties om op te staan. Lalala, ik weet even niks meer voor hem, sorry. xD

Omdat ze anders alle vier enorme slaapkoppen zijn en daarmee het verhaal niet bijster interessant maakt, laat ik Myra alvast maar ontwaakt zijn. Als een blok geslapen na een lange nachtrust voelde ze zich als herboren met een wilskracht alsof ze de hele wereld aan zou kunnen, al deden al haar botten en spieren pijn door een hartnekkige spierpijn.
Op de grote tafel in het midden van de kamer stond een klein maar rijkelijk ontbijt uitgestald. Myra, die zich niet kon herinneren wanneer ze voor het laatst had gegeten, begon al aan het ontbijt. Het had er namelijk niet uigezien dat Michael spoedig zou ontwaken en aangezien hij zijn rust goed kon gebruiken liet ze hem rustig slapen.
Op zoek gaand naar haar jurk kon ze slechts grimassen om het feit dat kamermeiden stil de vuile dracht van Michael en haar hadden weggehaald. Weer lag er een schone en schitterende jurk voor in de plaats, zij het dat Myra absoluut niet met die dingen om kon gaan. Het was niet de pauwenjurk die ze had gedragen op de ochtend dat zij en Michael het bos in waren gegaan om kruiden te zoeken, maar het was van hetzelfde elegante model. Ze stond ernaar te staren, niet precies wetend wat te doen, toen stilletjes en discreet de deur geopend werd door een kamermeisje die vroeg of ze ‘de hofdame’ kon helpen aankleden.
Hofdame, meesmuilde Myra terwijl ze in een stoel zat terwijl het jonge meisje probeerde haar bruine haar te ontklitten. Welke leeghoofdige had die functie voor haar bedacht? Ze was niks meer dan een straatrat, uit de goot geplukt en door toevallige samenlopen voor omstandigheden in het kasteel beland, en nu moest ze hofdame worden voor Abigail – wie anders? Ze vroeg het meisje wat alle poeha te betekenen had, en ze antwoordde bedeesd dat het zou zijn voor het feest en bal dat vandaag gehouden zou worden ter ere van de overwinning van de oorlog.
Een bal, een feest! Myra’s hart zonk twintig centimeter. Wat dat zou worden, zij, die geen enkele regel etiquette kende en bovendien nauwelijks de Franse taal kon volgen die Gabriël af en toe zo ook gebruikte, en wat als iemand zag dat ze een veelpleger was, geen een of andere adellijke jonkvrouwe? Zij die nu Abigails’hofdame moest worden?
Eindelijk waren haar klitten zo goed als het ging netjes gekamd zodat het kamermeisje de dikke krullen omhoog draaide en ze bovenop vastzette, waarna ze meedogenloos spelden met kleine edelsteentjes in haar massa krullen stak, daarna haar ogen opmaakte en haar hielp met de onhandige jurk
Uiteindelijk knipperde Myra verbaasd tegen haar spiegelbeeld. Ze was gekleed in een lavendelkleurige jurk. Bijpassend wit en zilveren borduurwerk bedekte de wijde mouwen, eveneens van lavendelkleurige stof en opengesneden, zodat hagelwitte tule en bont te zien was. De met picots afgezette zomen van de diverse onderrokken staken heel bescheiden onder de wijde rok uit. Om haar middel droeg ze een gordel van zilver, ingezet met roze kwarts en bergkristal. In haar bruine opgestoken haar waren parelsnoeren gebonden en enkele lokken vielen subtiel over haar ingeknipte oor heen.
Ze merkte al snel dat de jurk ontzettend onpraktisch en lastig was en door het korset en de zware gordel kon ze zich bijna niet naar voren buigen. Goed, zij was nu dus een hofdame, bedacht ze fronsend, even ronddraaiend voor de spiegel zodat de jurken meeruisden. Maar voor wie? Voor Abigail? Nee, die zat in de kerkers en zou vandaag wel terecht moeten staan, maar dan… Ze sperde haar ogen wijd open toen de betekenis tot haar doordrong. Zou Evesa vandaag…?
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia do mei 29, 2014 10:40 pm

Enkele keren die ochtend was ik wakker geworden. Ik had me gedraaid en mijn hand langs de wang van Gabriël gehaald, maar die had geen enkele reactie laten blijken. De lieve schat sliep nog en ik besloot ook weer te gaan slapen.
Toen Gabriël eindelijk wakker werd, was ik in een hele lichte slaap en zodra ik hem voelde bewegen, opende ik mijn ogen. 'Gabby?' vroeg ik op een bijna liefkozende manier. Ik legde even een hand op mijn buik. 'Hmm, ik lust wel wat,' mompelde ik zacht. Een zacht gerommel bevestigde mijn woorden. Onhandig en zachtjes begon ik te giechelen. 'SOrry, dat was echt heel onbeschoft.'

Toen ik eindelijk mijn ogen opende, lag Myra niet meer naast me. Verbaasd en wat onhandig kwam ik overeind om haar aan te treffen aan de andere kant van de kamer. Mijn mond viel open van verbazing toen ik alleen nog maar haar achterkant zag. Ze droeg een mooie jurk die haar vormen accentueerden en haar normaal, warrige haren zaten netjes opgebonden op haar hoofd. 'Myra...' zei ik verbaasd en moeizaam stapte ik uit mijn bed om naar haar toe te lopen. Op dat moment draaide ze zich naar me om en waar net mijn mond spreekwoordelijk openviel, viel hij nu letterlijk open. Ze was prachtig, schitterend. 'Wauw...' Ik bekeek de vorm van haar gezicht en hoe die ineens anders leek. Haar ogen straalden nog meer dan anders. 'Je... bent zo mooi.' Ik legde mijn hand op mijn achterhoofd en bleef haar staan bekijken. Ik wist dat ze mooi was, maar nu, zo netjes in de jurk en alles. Het was een godin, werkelijkwaar een godin.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje do mei 29, 2014 11:29 pm

‘Dit is godvergeten waanzin!’ was het enige wat Myra kon zeggen over Michael’s woorden, niet zeer bij de rest van haar elegante uiterlijk passend. ‘Hofdame, Michael, hofdame! Het kamermeisje vertelde me gewoon dat ik hofdame word!’ Ze wilde gebaren naar het jonge meisje, maar die was even discreet verdwenen als ze gekomen was. ‘Ik geloof echt dat ze met hun ogen en oren in de stront zijn geduikeld, ik, een straatarme veelpleger en heks, een hofdame… Ik wist dat die aristocraten niet goed wijs waren, maar dit slaat alles. En zie hoe ik eruit zie als een kerstboom. Je kan niet eens normaal ademen. En bovendien: hofdame voor wie? Als ik de rumoeren mag geloven wordt ze vandaag ter dood veroordeeld.’
Ze grinnikte nu even ontwapenend. Het luchtte op. Ze moest lachen om Michaels verbouwereerde gezicht, en probeerde een reverence te maken voor zover het strakke korset en de vele lagen rokken het toelieten. ‘Doch zal ik mij nu trachten netjes te gedragen als een betamelijk en bevallige jonkvrouwe beaamd,’ zei ze schertsend formeel, en liet erop volgen, iets minder bloemrijk: ‘Al ben ik benieuwd in wat voor apenpak ze jou willen hijsen.’

‘Ook een hele goedemorgen,’ grinnikte Gabriël terwijl hij een kus op haar neus drukte. ‘Een goed teken dat een gewonde iets wil eten, me dunkt. Er staat een ontbijt gereed en… warempel, er ligt kleding klaar, zo te zien uit de feestelijke garderobe… Blijkbaar komt er een bal of een diner of een feest of allemaal ter ere van onze overwinning.’ Hij snoof even. ‘Alsof we blakend gezond zijn en niets beters te doen hebben.’
Hij probeerde overeind te komen, maar zijn been was zo stijf en gevoelloos als een plank. Na enkele minuten ging het beter en kon hij zich overeind hijsen en slaagde er zelfs in te staan, zij het wiebelend, vechtend tegen zijn trillende spieren. Met behulp van de houten stok sleepte hij zich naar de tafel toe, ondertussen het geluid als een piraat met een houten been producerend, pakte het zilveren dienblad met etenswaren en schuifelde terug naar het bed. Hij zette het dienblad neer op de lakens en ging weer op het bed zitten, terwijl zweetdruppels op zijn voorhoofd parelden. Dat viel nog niet mee, het zou nog wel even duren voordat zijn been weer in orde was… Hij zuchtte, glimlachte, wreef langs zijn slaap, keek haar aan. ‘Wel, eet smakelijk. Val gerust aan, mocht je zo’n grote honger hebben kan ik meer laten halen.’
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia do mei 29, 2014 11:56 pm

Ik moest lachen om de woorden van Myra. Ze was gekleed als een vrouw van adel, maar ze sprak alles behalve adellijk. Ik wankelde naar haar toe en sloeg beide armen om haar heen. 'Ach die pakken. Ja…' Ik keek de kamer rond en zag het pak al liggen. 'Gelukkig heb ik al een paar keer zo'n pak gedragen. Alhoewel, wel iets minder netjes natuurlijk.'
Een meisje stak haar hoofd om de deur. 'Kan ik u helpen met aankleden of was u er nog niet aan toe?' Ik schudde mijn hoofd naar haar. 'Nee, ik zal me aankleden, maar ik heb iemand anders die me daar goed bij kan helpen. Bedankt.' Het hoofd verdween weer, maar niet nadat ze een twijfelachtige blik had geworpen op mij en Myra.
Ik liet mijn meisje weer los en zakte op de rand van het bed neer. 'Je wilt me wel helpen toch? Liever dat jij het doet dan een ander meisje.' Na mijn woorden begon ik moeizaam mijn slaapshirt uit te trekken.

Ik probeerde mezelf overeind te drukken, maar de wond deed me weer behoorlijk veel pijn. Gabriël me echter vragen te helpen, deed ik niet. Ik hoorde hoe hij met zijn been sleepte en hoe moeizaam het bij hem ook ging. Hij hijgde lichtjes.
Ik kneep mijn ogen samen en drukte me met mijn goede arm in een keer omhoog. Mijn tanden klemde ik op elkaar, zo de pijn verbijtend. Hoe dan ook, ik zat overeind.
Ik wist even niet zo goed of ik het eten moest vragen, maar toen bedacht ik me dat hij me hielp. Hoe ik er ook uit zag en hoewel ik niets kon zien, hij hield van me. Zacht gleed ik me tmijn vingers over het eten. Uiteindelijk pakte ik een broodje en begon hier rustig van te eten.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje zo jun 01, 2014 12:09 am

De strepen van de zweep op zijn rug waren geruime tijd geleden al gestopt met bloeden en door middel van zijn ijzersterke gestel en de medicinale kruiden waren er niks meer dan donkere strepen te zien. Zacht smeerde Myra een nieuwe kruidenzalf op de wonden. Ze heelden goed, maar lange, diepe littekens zouden blijven.
Zo goed en zo kwaad als het ging met de strakke jurk hielp ze hem aankleden. Het was even uitzoeken en puzzelen, maar toen hij, gekleed en wel in de kamer stond, was het deze keer Myra’s beurt om met open mond te staren. De wambuis was van een donkere kleur met ingesneden mouwen, waaronder lagen zwartkatoenen hemd te zien waren. Een brede lederen riem met patronen omgordde het kledingstuk. Een broek met hoge lederen laarzen sierden zijn onderlichaam: maar Myra kon vooral haar blik niet van zijn gelaat afhouden, het golvende donkere haar, die helgroene ogen… Ondanks deze prachtige kleding zag hij er niet uit als een dandy. Hij was indrukwekkend, leek een prins of een jonkheer, een ridder met adellijke afkomst.  Ze grinnikte en zei schertsend: ‘Al was het niet dat we nu een zogenaamd feest hebben, had ik je gevraagd je al die kleding weer uit te trekken...’
Ze trok haar gezicht in een plooi, maakte een reverence en glimlachte toen weer. ‘Welnu, laten we ons dan maar ook gedragen als edele gedaantes. Kom, laten we voor het feest begint Evesa en Gabriël opzoeken.’

Voordat hijzelf aan een ontbijt begon bestudeerde hij haar gezichtje een tijdje. Hij zag dat ze nog pijn had van de wond en dat was logisch ook, want zo’n diepe wonde zou niet snel genezen, als het ooit weer compleet genezen zou worden.
Abigail. Nu hij aan zijn ex-vrouw dacht,  kon hij niks anders dan een vreemde leegte voelen. Hij voelde geen haat meer, geen wroeging. Ze zou vandaag gestraft worden voor haar dagen: ze zou het hoofd neer moeten leggen op het blok en zonder veel omhaal zou hij, de koning, haar hoofd eraf moeten hakken. Welnu, het moest gebeuren. Gabriël herinnerde zich ooit, lang geleden, toen hij als kleine jongen in zijn arm gestoken was door een wesp. Zijn neefje, even oud als hij toen was, had het beest gegrepen en bedacht manieren om het diertje te martelen voor zijn daad. Gabriël had toen alleen maar met medelijden naar het insectje kunnen kijken, overgeleverd aan de wraak van zijn neef, en hij voelde allesbehalve haat, al deed zijn arm pijn.
Maar goed, deze wesp had dit keer wel heel wat meer schade en schande veroorzaakt. En dit beest zou hij niet laten gaan…
Hij nam zijn ontbijt en staarde in gedachten verzonken naar de kostbare jurk die voor Evesa klaarhing. Hopelijk kwam Myra nog even langs met een van haar wondermiddeltjes, want als de zaken zo stonden konden Evesa noch hij een hele dag een feest bijwonen.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia zo jun 01, 2014 12:21 am

Ik schoot in de lach, een harde bulderende lach. Even was ik alles vergeten wat er ons was gebeurd gister en die dag daarvoor. Ik voelde me onbezonnen en greep haar bij haar middel en trok de mooie vrouw dicht tegen me aan. 'Geloof me, ik heb jou met mijn ogen al 10 keer uitgekleed,' fluisterde ik haar speels toe en toen kuste ik haar volle lippen enkele seconden.
Met de twinkeling in mijn ogen bekeek ik haar vervolgens. 'Buiten deze kamer zal ik me gedragen als een edele, maar hier.' Ik drukte een kusje op haar lippen, op haar rechtermondhoek, op haar jukbeen en de laatste op het plekje waar je oorlel begint. 'Hier zou ik je het liefst helemaal opvreten.'
Met enige tegenzin liet ik haar uiteindelijk weer los. 'maar je hebt gelijk, laten we eerst maar naar Evesa en Gabriël gaan. We kunnen ons niet altijd door lusten laten leiden hè?' Ik grinnikte, nam haar hand in de mijne en liep toen naar de deur toe.

Ik knabbelde aan mijn broodje zonder iets te zeggen, zonder ook maar over iets na te denken. Ik leefde in het moment en het moment leefde in mij. Nadat ik het broodje op had, gleden mijn vingers weer naar de schaal toe waar ik uiteindelijk enkele kleine bolletjes vanaf haalde. Hmm, druiven. Ik sloot mijn ogen en genoot van het eten tot er op de deur werd geklopt. 'Mogen we binnenkomen?' vroeg Michael, die overduidelijk de deur al had open gedaan.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje zo jun 01, 2014 12:33 am

‘Welja, doe of je thuis bent,’ was Gabriëls quasi verontwaardigde stem, maar toen hees hij zichzelf overeind en lachte, terwijl hij naar de twee binnenkomers toehinkte. Hij begroette Myra met een lach en sloeg toen even zijn armen om Michael heen. ‘Hee, jullie zien er al stukken beter uit dan gisteren. En wel wel wel, allebei uitgedost als twee edele pauwen… Het misstaat niet, moet ik zeggen.’

Myra ondertussen was na Gabriël begroet te hebben doorgelopen naar het bed en ging naast Evesa zitten, haar vriendin even omhelzend, en daarbij nauwelijks meer overeind kunnen komend door het strakke korset. ‘Wat een schitterende jurk hangt er voor je klaar!’ zuchtte ze verrukt toen ze eindelijk weer recht kon zitten. ‘Ik vond de dracht die ik op het moment aanhad al koninklijk, maar die jurk voor jou… werkelijk een juweeltje. En o, ik heb hier trouwens nog weer een kruidenmengsel. Al denk ik dat we het vanaf vandaag maar moeten afbouwen, want ik zie dat het elke dag weer beter gaat.’
Ze glimlachte en ging op fluistertoon verder: ‘Goed nieuws doet snel de rondte, merk ik trouwens. Ze hebben gevraagd of ik je hofdame word. Kan je het je voorstellen?’
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia zo jun 01, 2014 12:39 am

Ik grinnikte en haalde mijn schouders op. 'Achja, en toch mijn oude kleding zit wel fijner dan dit apepakkie. Dat je dit altijd draagt.' Ik gaf hem een zachte klap op de schouder. 'Respect.' Ik keek naar de twee op het bed en besloot maar even bij de deur te blijven staan. Die twee dames zagen eruit alsof ze het prima samen konden redden en daarbij geen pottenkijkers konden gebruiken. Mijn blik gleed naar Myra. 'Maar ze ziet er wel schitterend uit,' verzuchtte ik. 'Niet dat ze dat anders niet is, maar... nouja, kleren doen toch wat hè?'

Ik knikte heel zachtjes. 'Het doet nog wel heel veel pijn hoor Myra,' zei ik eerlijk. 'Maar ik probeer me goed te houden...' Ik nam een adempauze en probeerde in te schatten hoe ver Gabriël bij me vandaan stond. Myra fluisterde me echter wat toe en hoewel ik dacht dat ik er blij mee moest zijn, ik wist niet wat ik ervan moest denken. 'Wat is een hofdame Myra?' vroeg ik haar twijfelend. 'Is het iets fijns of moet je straks nare dingen gaan doen? Dat wil ik niet hoor.' Op de tast pakte ik haar hand vast.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje ma jun 02, 2014 2:07 am

Myra grinnikte even onwillekeurig en gaf een kneepje in Evesa’s hand. ‘O nee, dat sowieso niet… Een hofdame is, wel, een vrouw die assisteert in constitutionele zaken en dingen als dracht, kappen en opmaken, maar bovendien gezelschap houdt voor, wel… eh, een koningin. Of een prinses.’ Haar ogen begonnen te glinsteren en haar fluistertoon werd wat enthousiaster. ‘Kan je het je voorstellen, Evesa? Je bent door de Hoge Raden goedgekeurd als Gabriëls matraisse in plaats van ex-koningin Abigail, en misschien nog wel meer! Had je dat ooit kunnen bedenken?’

Gabriël kon niks anders dan lachen om Michael’s woorden. ‘Het wendt vanzelf,’ grijnsde hij. Een dreun op Michael’s schouder ging met die woorden gepaard. Zijn blik gleed naar de twee jongedames op het bed. ‘Allicht, ze ziet eruit als een plaatje. Maar wacht maar tot je straks Evesa ziet, dat zal werkelijk ook een engel worden…’ Warempel waarom heb ik nu geen inspiratiehiehie
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia ma jun 02, 2014 3:18 am

Ik knikte zachtjes. 'Je bent nu dus gewoon in een officiële vorm mijn vriendin?' vroeg ik langzaam, met een grote glimlach. Haar woorden vervolgden en de glimlach werd alleen maar groter. 'Hoe bedoel je? Is dat zo? Hoe weet je dat?' Ik legde een hand op de schouder van Myra neer. 'Ben ik dat echt? Dus ooit zal ik met hem...' Ik praatte nu nog wat zachter. 'Ooit zal ik met hem mogen trouwen dan Myra?'

'Het spijt me makker, maar voor mij zal niemand er zo hemels uitzien als Myra.' Ik grinnikte en bekeek de twee dames. Ze zagen eruit als jonge tieners die samen over jongens roddelden. En ach, eigenlijk waren ze dat ook nog, ze waren alleen in een hele andere situatie geplaatst dan de meeste dames/meisjes van hun leeftijd. Rustig liep ik nu naar het bed toe. 'En, heeft ze nog kruiden nodig?' vroeg ik rustig terwijl ik me op een stoel neer liet zakken. De pijn was dan wel op de achtergrond, maar hoelang zou ik straks wel niet rechtop, op mijn benen moeten blijven staan?

Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje ma jun 02, 2014 3:38 am

O, ze wilde nog zoveel zeggen, uitgelaten lachen met haar vriendin, zo'n zeldzaam moment van vreugde na alle dood en verderf, alle duistere jaren! Maar uiteraard kwam Michael weer letterlijk om de hoek kijken, zodat ze hem met een quasi verontwaardigd gezicht en een pruilmondje toe vertelde: 'Hee, val niet binnen in ons damestheekransje.'
Toen grinnikte ze en gaf hem een kus op de wang. Ze kon nooit lang boos op hem blijven, ook al was ze dat nu niet. ‘Je hebt gelijk. Hier, Evesa.’ Ze drukte haar vriendin een kommetje in de hand. Ze zweeg erover dat ze wederom Ogentroost, blauwe bosbes en nog enkele andere ingrediënten erdoorheen had gemengd, want ze wist niet hoe haar vriendin zou reageren, en ze had alleen maar het beste met haar voor.
‘Gabriël, hier, ook voor jou… En neem jij ook maar wat, Michael.’ Ja, ze hadden allen nog een lange en drukke dag voor de boeg...

Gabriël knikte dankbaar en dronk van het kruidendrankje, dat geurde naar een vleug kaneel, en evenzo smaakte. Ja, vandaag werd een lange en drukke dag, inderdaad, en behoorlijk gecompliceerd en dubbel, vooral de ochtend wanneer Abigail zou moeten boeten voor haar zonden…
Zijn blik gleed weer naar Evesa. Het feit dat de Hogere Raden haar goedgekeurd had, had hem verbaasd. Ze was, voorzover hij wist, niet van adel, niet meer dan een enigszins rijke koopmansdochter met een vrij duistere achtergrond. Maar ze was sympathiek, zachtaardig, wijs en rechtvaardig: misschien eigenschappen die iedereen gezocht had bij Abigail maar niet had gevonden. Eigenschappen waar ieder vroeg of laat naar op zoek is, en die ze nu hadden gevonden in een blinde, jonge vrouw…
Hij zette het kommetje neer en strekte zijn rechterbeen langzaam. Hij wilde dolgraag dat zij zijn vrouw zou worden, zodat ze nooit meer van hem gescheiden hoefde te worden. Hij wist alleen niet zo goed hoe ze daar over zou denken. Hij moest het maar eens subtiel gaan peilen…
‘Hee, harstikke bedankt, maar nu wegwezen,’ grijnsde hij naar Michael en Myra, zijn handen wapperend. ‘We moeten ons nog verkleden.’
Waarop Myra schertsend weerwoordde: ‘Hee, maar ik ben haar hofdame nu, het is logischer dat ik Evesa zou helpen kleden dan jij.’
‘Lap maar aan mijn laars. Voor vandaag doe ik het nog.’ Hij knipoogde even, keek toen weer naar de schitterende jurk die klaarhing. Ja, ze zou een goede koningin wezen…
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia ma jun 02, 2014 3:48 am

Ik dronk ietwat onhandig mijn prutje op. Het smaakte hetzelfde als gister, maar beter dan toen mijn vader en Gabriël het voor me klaar hadden gemaakt. Even was het stil, toen begon Gabriël het gesprek weer. Hij jaagde de twee letterlijk de kamer uit en ik schoot zacht in de lach. 'Jij mag mijn haren wel doen hofdame,' lachte ik naar Myra. 'Daar vertrouw ik een man niet mee.' 'Wij mannen bezitten vele talenten hoor,' hoorde ik Michael zeggen. 'Maar we zijn liever lui dan moe.' Ik lachte zachtjes tot ik de deur hoorde sluiten.

Ik sloot de deur achter me en bekeek Myra even met een grijns.'Je mag haar haren doen, gehoord?' vroeg ik haar en ik streelde de losse pluk achter haar oor, om hem meteen weer los te halen. Het afgeknipte stuk werd anders duidelijk zichtbaar. 'Wil je ergens heen of hier blijven wachten?' Mijn gezicht trok weer in een serieuze stand. 'Ik wil graag nog wat rusten, want ik heb geen idee hoe lang ik straks op mijn benen moet blijven staan. Als je dat goed vindt?'
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje di jun 10, 2014 9:00 am

‘In de naam van Gabriël van het huis Dennister, eerstgeborene in zijn naam, koning van Dennister en heer van de omringende koninkrijken, beschermheer en hoofd van Engeland en in de naam van iedereen onder de bescherming van huis Dennister, zal hedendage, 10 juni 1213, op vonnis van hoofdverraad en moord, Abigail Feltner te dood vinden door het zwaard.’
Het was een warme, broeierige, haast onheilszwangere ochtend, met een azuurblauwe hemel, in het noorden getekend door donkere onweerswolken. Ze stonden op de heuvel, even buiten de muren van het kasteel, tussen de hoog opgetrokken stenen muren van het Keltische Rad. De rotsen waren overwoekerd met klimop en gebarsten. Een leeuwerik vloog zingend langs: een warme bries voerde over de menigte die getuige zou zijn bij de dood van de koningin die ze allemaal gehaat hebben, zeker na haar verraad. Iedereen was doodstil en verwachtingsvol. Kleine jongens waren op de schouders van vaders gezet: dikke huisvrouwen, de manden voor de ochtendmarkt nog in de hand, stonden bij elkaar gedromd: jonge straatschoffies drongen zich een weg tot vlakbij de wachters, die bewegingloos als standbeelden een cirkel hadden gevormd. In hun midden stond Gabriël, die de woorden sprak die hierboven beschreven zijn, en zich vreemd onwennig voelde hoe ze over zijn tong rolden. Zijn vader had het zo vaak uitgesproken: en nu zei hij ze. Na de woorden gesproken te hebben knikte hij even kort naar Michael en trok het lange zwaard rinkelend uit de schede die zijn vriend, als zijn schilddrager zijnde, voor hem opgehouden had. Het staal glansde in het licht van de zon, flakkerde, scheen weer uit te doven.
Twee bewakers hadden Abigail’s hoofd op het blok geduwd. De tijd van ontberingen en gevangenschap hadden haar harde gezicht nog harder gemaakt, met strakke lijnen en voren rond de mond. Haar ogen schitterden vol haat en ze siste zo zacht, enkel dat Gabriël het kon horen: ‘Ik vervloek me, hond van een Dennister! Ik vervloek je! Je hebt mijn vader vermoord, mijn familie en ik heb gefaald. Dat domme blinde wicht van je leeft nog. Hoe heb je jezelf ooit zo kunnen verlagen? Hoor je me, ik vervloek je! Ik wens je tijden van ontbering toe en pijn, zoveel pijn dat je zo wensen dat je dood was, en een oneindig pijnlijke doodstrijd! Je zult nooit gelukkig met haar wor…’
Ze kon haar woorden niet eens afmaken: met een grimmig gezicht liet Gabriël het lange slagzwaard op de ontblootte nek terechtkomen. Haar hoofd was er in één houw af. De menigte zuchtte en sidderde, alsof er een wind door de bladeren woei.
Met afschuw drukte Gabriël Michael het zwaard in de handen en beval met koude stem het lijk op te ruimen. Hij voelde er geen behoefte aan om haar hoofd op een spiek te zetten. Hij wilde er geen moment langer dan nodig was tegenaan kijken.
De menigte was nu begonnen te juichen. Gabriël liet zijn blik over hen heen dwalen: de ingevallen gezichten, de magere kinderen, de verbitterde oogoplag en de oprechte vreugde nu de oorlog voorbij was. Vrouwen hadden bloemen voor Evesa, mannen schreeuwden bemoedigende woorden toe.
De koning zuchtte diep. Hij voelde zich weer wat beter. Het was gebeurt, het was over. Hij stapte naar Evesa toe, pakte haar hand, drukte er een kus op en glimlachte. Hij hinkte nog wel, sleepte wat met zijn rechterbeen, vechtend tegen de trillende spieren, maar hij had geen pijn. De kruidendrank van Myra had wonderen gedaan, al wist hij niet hoe lang die zou resten. ‘Kom, liefste,’ sprak hij. ‘We hebben nu een feest te openen.’

Myra had gedurende het vonnis vlakbij de stoel gestaan waar Evesa had gezeten, gezien ze haar hofdame zou worden, of althans, zo werd het gezien. Ze had geen spier vertrokken bij de excecutie. En toen Gabriël uiteindelijk Abigail’s hoofd er met een machtige zwaai van glanzend staal afhakte, gaf Myra zo minnetjes als menselijk maar mogelijk was te kennen dat de straf was beëindigd, met een opgetrokken wenkbrauwen en een nauwelijks waarneembaar trekje van haar lip. ‘Wel, die kreeg wat ze verdiende,’ gromde ze kwaad, en wat haar betrof nog te weinig. Ze mocht er dan wel uitzien als een bevallige jonkvrouwe met haar kostbare jurk en netjes opgestoken haar, ze had meer straffen en executies gezien dan haar lief was en van betere mensen dan Abigail Felter, al werd er blijkbaar van verwacht dat een nette deern bevallig haar hoofd zou afwenden, een zucht zou slaken of misschien wel een kreetje van afschuw – ze merkte dat enkele edelen haar fronsend aankeken. Geïrriteerd fronste ze haar wenkbrauwen. Och wat, wat kon haar het verdommen, ze had niet voor deze poppenkast gekozen. Ze had het warm in de vele lagen van de jurk en de stille verwijten van de edelen ergerden haar. Ze verlangde naar een rustige kamer en een groot glas wijn. Of voor haar part de slotgracht om in te liggen, want de temperatuur was drukkend warm als een broeikas.
En verder weet ik even niks meer, hoezee. :’)
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia di jun 10, 2014 9:15 am

Ik hield mijn hoofd naar beneden en wreef onrustig over mjin handen heen. Ik hoorde Gabriël spreken. Haar dood kwam dichterbij. Ondanks dat ze me bijna had gedood, vond ik haar doden wel ver gaan. Ik hoorde de massa om me heen smoezen, zuchten, opgewonden klinken. Ze kwamen allemaal om haar eindelijk te zien sterven.
Kort sloot ik mijn ogen. Abigail fluisterde iets. De helft was niet te verstaan, maar de helft die ik mee kreeg was verschrikkelijk. Gabriël was de beste man die er leefde, hij was lief, rechtvaardig. Hij was met haar getrouwd voor zijn land, ondanks mij. Hoe kon ze zulke dingen zeggen.
Mijn hand gleed opzij en ik wist de hand van Myra vast te kunnen pakken. Voordat ik mijn mond kon openen om haar iets toe te fluisteren, viel de slag. Het ijzeren zwaard tikte tegen de grond, de hele menigte slaakte een zucht. Kort was het daarna stil en ik voelde de hand van Gabriël in de mijne terechtkomen. Alsof de groep erop had gewacht, ineens begon een luid gejuich en gejoel. 'Leve de koning! Leve heer Gabriël!' Ik glimlachte zwakjes en probeerde overeind te komen. De menigte bleef maar door joelen en klappen.

Het was dat ik moest kijken, maar zo fijn was het beeld niet. Goed, k had meegevochten in de oorlog, ik had zelf koppen afgehakt, maar dit was anders. Dit was een straf, geen oorlog. Ik knikte naar mijn vriend toen hij het zwaard pakte. Hij was sterk en ik zou dat ook zijn. Ik wendde mijn hoofd weer tot de dame met haar hoofd op het blok en stond doodstil toen het zwaard door haar huid, haar aderen en haar botten gleed in één slag.
Ik pakte het zwaard weer aan en stak het in de schede. Schoonmaken kwam later, nu eerst feesten. Ik draaide me om en liep met Gabriël mee en knikte even naar Myra. Ze was zo'n harde en dat vond ik eigenlijk leuk aan haar. Ze was niet zo'n snoesje, zo'n meisje die mij per se nodig had. Ze was een sterke vrouw, soms ietwat dominant en ik was er gek op. Ik luisterde graag naar haar.
Mijn blik ging over de menigte en ik liet mijn stem horen. 'Leve het nieuwe koninklijke paar!' Bulderend bleef ik het herhalen tot uiteindelijk de hele menigte dat riep. Met een grote grijns keek ik opzij naar mijn vriend en naar Evesa die er blozend naast stond.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje di jun 10, 2014 9:39 am

Het plaatje dat Gabriël en Evesa creëerden was zo aandoenlijk lief dat zelfs Myra haar wraakzuchtige gevoelens jegens alles en iedereen vergat en slechts kon lachen en meeklappen met de mensen. Evesa zag er ontzettend lief uit, in een zeegroene jurk van donkere zijde, waar bevallig en bescheiden de kleuren blauw en wit van de onderrokken onderuitstaken. Haar blonde haar golfde door de wind. Maar bovenal viel het blozen op, wat haar verrukkelijk stond.
Ze liet haar blik afdwalen naar de schildheer van de Koning. Onwillekeurig werd haar glimlach wat breder en haar slechte humeur verdween als sneeuw in de zon. Ze ging achter hem staan en gaf hem plagend, zonder dat iemand anders het zou zien, een discreet kneepje in zijn achterwerk. ‘Altijd eerst het zwaard schoonmaken, heer ridder, het brengt anders onheil,’ sprak ze fluisterend in zijn hals, waar ze een kus drukte.

Het koninklijk paar! De geruchten rolden sneller dan hij ze kon bijbenen! Amper was Abigail’s hoofd van de romp gescheiden of hij zou alweer een nieuwe koningin hebben. O, als het aan hem lag kwam dat er zeker, maar hij wilde niet deze dood van Abigail het nieuwe begin laten wezen. Hij mocht dan wel een koning zijn, een ploert, een moordenaar en een man: hoe wonderlijk ook, hij bezat nog wel enige vormen van wat romantiek inhield, zodat hij nog wel even een goede manier zou vinden om Evesa ten huwelijk te vragen. Of ze überhaupt zou willen, dat was de vraag.
Met haar hand in de zijne leidde hij haar de heuvel af richting het kasteel terug, waar de komende dagen feest gevierd zou worden.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia di jun 10, 2014 10:00 am

Ik sprong een heel klein stukje omhoog toen er ineens in mijn kont werd geknepen. Net wilde ik iets zeggen toen de stem van Myra klonk. 'Ik maak het schoon na het feest,' grinnikte ik en ik liet mij ogen weer over de menigte gaan. Het was een geweldig gezicht al die mensen die voor de twee juichten.
Rustig stapte ik achter ze aan de heuvel af, op een gepaste afstand, maar toch dichtbij genoeg om ze te kunnen beschermen als er iemand ook maar een stap te dichtbij kwam. Gelukkig gebeurde dat niet. De brullende en juichende massa week netjes uiteen om achter ons zich weer samen te voegen.
Met de rug van mijn hand haalde ik de zweetdruppeltjes van mijn voorhoofd af. Het was een hete dag, alsof het weer ineens meevierde met de vreugde. We stapten het kasteel binnen dat vol stond met grote bloemen en heerlijk rook naar eten. Eerst eten, dan dansen als ik het me goed herinnerde.

Om nou te zeggen dat de wandeling gemakkelijk voor me was... Mijn benen bleven zich wel voortbewegen, maar mijn wond begon steeds meer pijn te doen. 'Kunnen we gaan zitten?' vroeg ik zodra ik de koude tegels onder mijn voeten voelde. De veilige, koele grond vertelde me dat we weer in het kasteel waren.
Zacht legde ik mijn goede hand op het linnen neer en ik sloot mijn ogen even. Ik had het bloedheet. Het was een combinatie van hitte, pijn en verlegenheid. Had een grote groep mensen nou echt voor ons tweeën staan schreeuwen? Zacht legde ik mijn hand op de borst van Gabriël en ik pakte zijn shirt even vast. Ik wilde echt wel zijn vrouw worden, maar ik wist niet precies of hij dat wilde. Hij hield van me, daarvan was ik overtuigd maar ik was... blind. Hoe kon een blinde vrouw een koningin worden?
Ik boog voorover, kuste zijn lippen even, maar trok toen weer een pijnlijk gezicht. 'Ik wil echt even gaan slapen...'
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 11 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Gesponsorde inhoud


Gesponsorde inhoud


Terug naar boven Ga naar beneden

Pagina 11 van 19 Vorige  1 ... 7 ... 10, 11, 12 ... 15 ... 19  Volgende

Terug naar boven


 
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum