When You Believe
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

The Middle Ages

2 plaatsers

Pagina 2 van 19 Vorige  1, 2, 3 ... 10 ... 19  Volgende

Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje zo dec 01, 2013 1:55 am

Het begon nu werkelijk te schemeren en het hele gebied was zo ontzettend levenloos dat hij een moment dacht dat iemand de tijd stil had gezet of alles had versteend, hij huiverde: er werd verteld dat het bos 's nachts een plek was waar geesten en demonen huisden. Eigenlijk geloofde hij het maar half, maar het was wel een feit dat er andere verschrikkingen zouden kunnen komen. Bloeddorstige beren, wolven of wilde honden.
'Kom,' zei hij luchtig na een korte stilte. 'Het wordt tijd om te gaan. Ik had je vader beloofd je voor het donker weer veilig en wel af te zetten.'
Hij knoopte de leidsels van het paard goed, tilde Evesa voorin het zadel en steeg achter haar op. Een korte klak met de tong was voldoende om het dier in beweging te zetten - sturen deed Gabriël niet, want het trouwe paard vond zelf de weg terug naar huis.
Heel in de verte huilde een wolf naar de opkomende sterrenhemel en bijna volle maan. Eenmaal, tweemaal, gelukkig ver weg. Toch was de prins blij dat hij de grote boog op zijn rug had zitten en het lange slagzwaard tegen zijn dijbeen aantikte. Hij gaf even een zacht kneepje in de hand van het meisje, hopende dat ze niet bang zou zijn voor de nacht en spoorde zijn paard aan tot een snellere draf.

Het meisje bleef hem zeker nog tien tellen aankijken toen hij haar hand pakte, voordat er een zacht lachje over haar lippen kwam. Het leek haar te doen herleven, het grijze floers voor haar ogen trok weg en een twinkeling verscheen er zelfs in, iets dat lang niet gezien was: de glimlach maskeerde de laag vuil op haar gezicht. Ze ging even op haar tenen staan en veegde een lok verward haar uit zijn gezicht weg. 'Bedankt,' sprak ze toen. 'Bedankt voor alles. Ik zal het niet vergeten.'
Ze draaide zich om, pakte een appel en een handjevol bramen. Ze zou wat bramen kunnen gaan offeren, kwaad zou dat niet kunnen. Nog eenmaal draaide ze zich om en een glimlachje verhelderde haar gezicht, voordat ze zich nu voor goed omdraaide en wegliep. Het duurde niet lang of ze werd opgeslokt door de groeiende schaduwen van de grote, koude stadsmuren. Ja, vandaag was een goede dag geweest.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia zo dec 01, 2013 2:08 am

Ik had mijn wang heel zacht tegen de borst van de prins aangelegd en luisterde naar alles om ons heen. De krakende takken, de bladeren die langs waaiden, de dieren in het bos. 'Waarom wordt het zo snel donker,' verzuchtte ik even. Ik wilde nog helemaal niet weg uit het bos, en ook nog helemaal niet weg bij deze prins. Goed, we trokken van stad naar stad, maar toch had ik het gevoel altijd in mijn eigen, vertrouwde wereldje te moeten leven. Zacht kneep de prins in mijn hand en ik kreeg een glimlachje om mijn lippen. 'Ga ik u nog zien als u me terug heeft gebracht? Een andere dag?' Ik legde mijn hoofd wat meer naar achter zodat mijn gezicht op dat van hem gericht was, ingesteld om elke beweging, ademhaling of geluidje op te vangen.

Een apart, jong ding. Dat was het meisje zeker geweest. Ze was dus een veelpleger en kwam ook wel voor zichzelf op, maar ze was toch wel lief volgens mij. Toen ze verdwenen was, boog ik me weer tot mijn kraampje. De groenten waren opgeruimd en het houten skelet kon gewoon tot morgen blijven staan. Ik pakte de voorkant van mijn houten kar vast en begon op een rustig tempo terug te loipen naar het houten huis dat mij en mijn zieke ouders onderdak bood.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje zo dec 01, 2013 3:03 am

'Hm, hoe lang duurt die markt nog? Twee, drie dagen? In die tijd kunnen we vast elkaar nog wel wat zien,' antwoordde Gabriël afwezig, maar toen de woorden die hij gezegd had tot hem doordrongen, fronste hij de wenkbrauwen. Twee, drie dagen, dan was de pret voorbij. Hij zou uitgehuwelijkt worden aan een of andere muts. En hij zou het wonderlijke meisje met de ijslichte ogen dan nooit meer zien. Hij zuchtte en voelde een vreemde weemoed zich in zijn borstkas nestelen toen hij de silhouetten van de stad op zag doemen.
Het was rustiger op de weg. De hoeven van het paard zompten in de donkere modder terwijl Gabriël het dier langs de kraampjes leidde. De meeste waren verlaten: sommige mensen waren nog aan het opruimen. Hij reed door, treuzelend haast, zag toen het kraampje opdoemen van Evesa en haar vader. 'Wel, we zijn er al weer.'

Tunnels, gewelven, gangen en nissen: de muren waren overwoekerd met vochtig, groen mos. Op regelmatige afstand werden de smalle, lage gangen beschenen door het licht van een wapperende toorts. Het meisje liep zonder om te kijken door. In haar handen, dicht tegen zich aangedrukt, hield ze het kostbare fruit: haar gezicht werd om de zoveel passen spookachtig belicht door de vlammen, waarna de duisternis haar leek te verdrinken. Licht, duister, licht duister. Zo liep ze voort.
Na een hoop gangen, trappen en deuren door te zijn gegaan sloot ze zich op in een kleine, lege en lugubere ruimte. Vroeger was de kerker gebruikt om gevangenen op te sluiten. Veel dezelfde gevangenissen waren dichtgemetseld toen de gevangenen erin waren: een langzame, natuurlijke maar afgrijselijke dood: de rottende resten hopen ellende bevonden zich nog steeds ergens, ingesloten door de koude muren. Vergeten door mens en tijd.
Maar zij was er niet bang voor. Ze nestelde zich tegen een muur aan, keerde haar leren buideltje geneeskrachtige (en minder geneeskrachtige) kruiden ondersteboven, sorteerde ze en zoog ondertussen op een braam. Al snel maakte ze zich echter gereed voor de nacht: morgen was het immers weer vroeg dag.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia zo dec 01, 2013 3:09 am

Ik wilde net antwoord geven op de vraag die zijn lippen had verlaten, toen hij opmerkte dat we er al waren. Een gevoel van teleurstelling drong tot me door. Dit uitje was veel te kort geweest. Amper waren we in het bos geweest, of we hadden alweer terug gemoeten. 'Jullie zijn er,' klonk de opgeluchte stem van mijn vader van wie ik al snel de handen om mijn middel voelde. Hij tilde me op en zette me soepel neer op de koude, stenen grond. Een rilling trok door me heen en ik begon een beetje heen en weer te huppen om de kou te kunnen vergeten. 'Wanneer zie ik u weer?' vroeg k toen, waarschijnlijk tegen alle regels in. Ergens was ik wel blij dat ik nu geen zicht had, mijn vader zou vast niet heel blij kijken door de vraag. Vergeef me heer, dacht ik even. Ik wilde mijn vader gelukkig maken, maar ik wilde ook het leven leren kennen.

Uhm, die ander ging naar huis. Sorry haha
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje do dec 05, 2013 2:09 am

Gabriël was zogenaamd zo druk met het bestuderen van het hoofdstel dat hij te ingespannen bezig was (of trachtte zo druk bezig te zijn) dat hij de vrijmoedigheid van de vraag niet opmerkte. 'Morgenvroeg - dus laten we zeggen nadat je je vader hebt geholpen met het opzetten van de kraam - zal ik een bediende sturen om je te komen halen. Dan zou je kunnen helpen met het verzorgen van Rover.' De prins was van plan om zelf Evesa te gaan halen, maar dat hoefde de vader (en Evesa) nog niet te weten Het zou geen pas geven, al helemaal niet omdat hij van adellijke bloede was. Koninklijk, zelfs.
Hij wilde alleen voorkomen dat een van die lompige bediendes het blinde meisje wat aan zouden doen. Tegen vrouwen verkrachten was immers nog geen wet. Evesa was niet zijn gaste die een zekere bescherming zou genieten. Maar daar zou hij zelf wel voor zorgen. Of zijn vader het nou goedkeurde of niet. Hij grimaste.
Hij steeg weer op het paard, sloeg de donkere cape achterover en ging goed zitten, hief zijn hoofd op. Een vriendelijke knik. 'Ik wens u en de uwer een goede nacht, oude heer.'
Een kort, nauwelijks waarneembaar glimlachje voor als je niet goed zou kijken naar het meisje. Toen besefte hij dat ze het toch niet zou zien en hij wilde haar persoonlijk ook nog begroeten, al was het niet gebruikelijk. 'Goede nacht, Evesa.'
Waarna hij klakte met de tong, het paard keerde en met trappelend hoefgekletter vertrok. Zijn mantel golfde licht achter hem aan. Hoog in de lucht cirkelde de havik. De prins van Dennister keerde huiswaarts.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia do dec 05, 2013 2:19 am

De hoeven van het dier klonken door de koude stad die zich opmaakte om te gaan slapen en verdwenen toen. Mijn vader begeleidde me zonder een woord te zeggen naar de wagen. 'Vader, moet uw...' Hij was me al voor en liet een sobere, neutrale 'nee' horen. 'De kraam is al helemaal opgeruimd. We kunnen gaan slapen.' Ik sloeg mijn ogen neer en probeerde iets te bedenken om te zeggen terwijl mijn vader me op de wagen tilde. Ik pakte het deken en trok deze om me heen. 'Vader, het was echt leuk. Hij ging met me in het bos rijden en toen heb ik hem mijn sjaaltje voor zijn ogen gedaan en toen viel hij omdat hij niet kon zien.' Een grote glimlach verspreidde zich om mijn lippen heen. Zijn koele antwoord liet die echter weer wegtrekken. 'Fijn.' Hij kwam bij me op de wagen liggen en ik luisterde even naar zijn ademhaling. 'Papa, hij gedraagt zich als een heer, echt waar,' zei ik zacht. 'Dat weet ik, maar over een paar dagen vertrekken we weer.' Met die laatste woorden draaide hij zich om om te gaan slapen.

Het duurde een tijd voordat ik in slaap was gevallen en bij de eerste lichtstralen was ik alweer wakker. Ik liet me voorzichtig uit de wagen zakken en begon op de tast de spullen te pakken.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje wo dec 11, 2013 1:10 am


De nacht was op zijn zachts gezegd interessant geweest. Twee keer voetstappen langs de kerker heen die ook steeds weer wegechoden, maar de derde keer kwamen ze wel angstvallig dichtbij en juist, ook de cel binnen.
Dat was het moment waarop het meisje besloot dat het een goede dag was om te vertrekken. En het eeuwenoude spreekwoord werd weer gehuldigd. Doden zwijgen.
Ze meesmuilde en liep met snelle pas door, door de steegjes en later verlaten straatjes waar straks weer de markt in volle glorie zou beginnen en probeerde ondertussen het opgedroogde bloed van haar handen af te krijgen. Kalm! riep ze zichzelf constant toe, op de maat van haar snelle voetstappen. Kalm, kalm, kalm, kalm…
Het kathedraal doemde zo plots als onwillig uit de ochtendmist op dat ze gebiologeerd bleef staan. Haar ademhaling ging versnelt. Het was een monsterlijke, ongelooflijk zwart silhouet dat boven haar uittorende en plots rilde het meisje, maar dat kwam niet door de ochtendkou. Met een gevoel van plotseling betrouw, een prop in de keel en een hart in de schoenen opende ze de grote, krakende, eikenhouten deuren en stapte naar binnen. De slapende bedelaar zonder benen naast de ingang werd genegeerd.
De stenen vloer was kil onder haar blote voeten: haar zacht getrippel werd geëchood in de onmenselijk grote ruimte. In eerste instantie staarde ze omlaag, naar de verweerde grafplaten van langgeleden gestorvenen en vroeg zich als onwillekeurig af hoe de lijken onder haar voeten er uit zouden zien. Eindelijk hief ze haar hoofd op, waarbij het haar voor haar gezicht viel, liet haar ogen langs de enorme zuilen dwalen, het orgel, de glas in lood ramen. Ze trilde en liet zich op haar knielen vallen, begon onsamenhangend te bidden terwijl de vrees zich in haar hart nestelde. Ze moest hier weg. En wel meteen.

In de vroege ochtend zag Gabriël vanaf de oostelijke toren de zon opkomen vanachter de mistige bossen. Als hij zijn ogen naar de plek dichterbij richtte, zag hij als speelgoedhuisjes de stad liggen. Enkele kleine poppetjes liepen langs de straatjes en even verderop werden alweer wat kraampjes opgezet. Zijn gedachten gingen weer naar het blinde meisje uit: hoe kon het ook anders.
Gabriël schudde geërgerd zijn hoofd omdat hij zijn gedachten niet in de hand had en stampte de trappen af naar beneden waar zijn vader stond te wachten in de ridderzaal. Als hij had gekund had hij zich al omgedraaid, maar zijn gelaarsde voeten hadden zo’n gedreun veroorzaakt dat van geruisloos omkeren geen sprake meer was. Hij stond even stil, dwaas met zijn mond gedeeltelijk open, liet toen zijn kaken op elkaar knappen en liep haastig verder. ‘Goedemorgen vader.’
Een grommend geknor was het antwoord. Zijn vader zat alleen aan de grote tafel en werkte een ontbijt naar binnen. Even leek het niet of de woorden van zijn zoon tot hem doordrongen, totdat hij zijn ogen opsloeg. ‘Ga niet uit het kasteel weg,’ sprak hij, met zijn gezicht nog boven het bord en de tweetandige vork zwevend in zijn linkerhand. ‘Ik moet je zo nog even spreken.’
Nu was het de beurt aan Gabriël om antwoordend te knorren en hij beende verder. His ass. Hij ging op zoek naar Evesa en daarna naar zijn paard.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia wo dec 11, 2013 4:29 am

His ass. Haha

Mijn vader stond al snel naast me en ik kuste even zacht zijn wang als een goedemorgen. Ik voelde hoe zijn mondhoeken omhoog trokken en zijn vingers gleden even door mijn lange haren heen. 'Vandaag weer op stap met de prins...' mompelde hij terwijl hij dooor mijn haren bleef strelen en de klitjes er op die manier uithaalde. Een zachte knik was het antwoord van mij. 'Gedraag je netjes. Ik wil niet dat je iets vervelends over komt.' Hij haalde zijn grote handen even over mijn wangen en ik voelde zijn ogen gewoon prikken. Hij streek mijn jurk recht en liet toen een klein geluidje horen wat zijn tong maakte wanneer deze het gehemelte los liet. 'Laten we dan maar snel de kraam opzetten.'

Mijn vader deed de zware kratten terwijl ik alles netjes neerzette. Grote vruchten bij grote vruchten en kleine vruchten bij andere kleine. Ondertussen haalde ik de rotte vruchten er tussenuit die ik, zonder dat ik hoefde te voelen, achter me in een andere mand deponeerde.


Na een korte, maar diepe slaap was ik ontwaakt in een goede stemming. Ik had mijn ouders te eten gegeven en had zelfs nog tijd over. Voordat ik naar de markt zou gaan, besloot ik daarom dat ik eerst langs de kerk zou gaan. Een kaars zou branden voor God en ik zou hem beloven eerlijk te handelen.
Opgewekt stapte ik de kerk binnen en ik stak een kaars aan bij één van de heiligen. Net toen ik weg wilde lopen, hoorde ik haar zachte gemompel en zag ik haar, in een ineengedoken houding, zitten voor het altaar. Verbaasd liep ik naar haar toe, maar ik durfde haar niet te storen in haar gebed. Rustig, maar bezorgd bleef ik achter haar staan wachten.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje wo dec 11, 2013 8:02 am

O, Jezus, bad ze trillend, niets meer te zeggen wetend. O, lieve Jezus... Ze plotseling als haar zelfbeheersing het verloren had kwam die ook weer terug, of althans, grotendeels. Ze sloeg haar ogen op en haar gezichtsveld kwam langzaam weer terug, eerst wazig als spiegelbeelden onder water, uitgaande van een schemerig grauw met gouden kleuren van het altaar. Lichtjes... tientallen kleine, minuscule lichtjes als vuurvliegjes of sterren, de kleine kaarsjes voor een dierbare...
Instinctief voelde ze dat iemand naar haar keek en ze kwam langzaam overeind en draaide zich om. Haar grijze ogen sperden zich open, knipperden, haar adem stokte bij het zien van dezelfde jongeman als de dag ervoor, even onberispelijk en even scherp, alsof het de normaalste zaak van de wereld voor hem was om haar in het kathedraal tegen te komen. 'Ik - jij...' was het enige wat ze uit kon brengen voor een moment, ademde toen weer, knikte. Er kwam zelfs een klein glimlachje om haar lippen, beseffend hoe dwaas het moest klinken: 'Nog iemand nodig om je op de markt te helpen, vandaag?'

Hij stond op het binnenplein en bedacht dat het andersom handiger was: paard, Evesa, paard. Dan hoefde hij zich niet lopende een weg te banen door het gepeupel. En het blinde meisje ook niet.
Het was nog heerlijk rustig. Alleen enkele dikke huisvrouwen met kapjes en manden en enkele marktkooplieden gingen aan de kant toen hij met veel hoefgekletter zijn paard door de smalle straatjes stuurde. Hij kocht bij een kraampje aardbeienzuurtjes en bij een volgende een zilveren diadeem met ijsblauw kwarts. Hij kocht het op zicht: het was een impulsaankoop. Hij had het alleen aangeschaft omdat het aan de ogen van het blinde meisje deed denken: de meest mooie ogen die ooit had gezien, dat wist hij zeker weten.
'Hooo,' kwam van zijn lippen en Rover stond stil toen hij uiteindelijk bij de kraam aangekomen was waar de oudere man en het meisje nog druk bezig waren de boel opzetten. De prins boog zich ietsje voorover in het zadel, grijnsde een opgewekte glimlach. 'Goedemorgen beste man, goedemorgen Evesa.'
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia wo dec 11, 2013 8:12 am

Als vanzelf draaide ik mijn hoofd om bij het horen an de stem en mijn mondhoeken trokken meteen omhoog totdat ze een halve maan op zijn rug hadden gevormd. 'Goedemorgen.' Mijn vader zei niets, waarschijnlijk had hij de prins wel een knikje gegeven. 'Pak maar wat Evesa,' zei hij me toen, aangezien ik nog niets had ontbeten. Ik gleed met het topje van mijn vingertoppen over de vruchten en pakte toen twee grote mandarijnen en een handje vol bessen die ik in een zak van mijn jurk stopte. 'Pas goed op haar,' klonken nu de woorden van mijn vader en k merkte hoe hij naar het paard toe liep. 'Ik mag eigenlijk niets eisen, maar laat haar niet alleen in het kasteel.' Zijn stem werd wat zachter en ik bleef twijfelend zo schuin achter hem staan met de twee mandarijnen in mijn handen. 'Het is een omgeving waar ze nooit is geweest. Alle steden zijn hetzelfde, daar komt ze wel doorheen...' Ik beet op mijn lip en begon maar de mandarijn te pellen.
Mijn vader stapte weer naar achter en legde even zijn grote hand op mijn schouderblad. Zijn lippen met zijn kriebelige snor en baardje eromheen, raakten even mijn wang, waarna hij me zacht naar het paard en Gabriël duwde.

Ik had het meisje even bekeken terwijl ze me hakkelend toesprak. Daarna was ik even stil en ik dacht na. 'In ruil voor een goede maaltijd?' vroeg ik en ik knikte hierbij. 'Ik heb niet de mogelijkheid je echt geld te geven. Mijn ouders hebben veel zorg nodig...' Ik was even stil en haalde toen maar snel, luchtig mijn schouders op. Het was niet erg, ik was het wel gewend. Voordat ik op antwoord had gewacht, draaide ik me om en ik begon rustig naar uitgang toe te lopen. 'Leuk gezelschap is natuurlijk altijd gezellig,' zei ik haar op een plagende toon alsof dit de normaalste zaak van de wereld was.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje do jan 02, 2014 5:43 am

Het meisje was van plan geweest hem aan te staren totdat de woorden goed tot haar doorgedrongen waren, maar de enigszins iets té luchtige en de ontredderde gezichtsuitdrukking, hoe licht dan ook, deed haar snel haar wimpers neerslaan.
Een korte stilte, voordat hij een ander onderwerp aansneed. Maar de interesse van het meisje was nu gewekt en ze negeerde de laatste toespeling, hoewel ze in hevige tweestrijd verkeerde. Dit was was anders dan stelen. Dit was wat anders dan het-alleen-maar-zijn-van-een-veelpleger. Als hij net zo'n belachelijke klooitekop was als al die andere ezels die de kerk zelf heiliger achten dan God in de Hemel, wel, dan stond ze al als een 'godslasterende heks' met haar brandende tenen op de brandstapel. Maar toch... hij was de enige die ooit aardig tegen haar was geweest. Had haar niet verraden aan de wachters. Nu kon ze wat terug doen.
'Je zei dat je ouders veel zorg nodig hebben. Zijn ze soms ziek?' flapte ze er dus uit, gebaarde met haar handen om haar woorden meer kracht bij te zetten en tevens haar opwinding te verbergen. 'Ik heb kennis van geneeskrachtige kruiden. Misschien is er een kruid dat hen zou kunnen helpen.'

Net zoals gisteren had Gabriël zijn gemaliede hand om haar slanke middel geslagen en als een veertje opgetild, voorin het zadel van de ongeduldig trappelende Rover. Een korte knik werd gegeven aan Evesa's vader. 'Maakt u zich geen zorgen. Niemand zal aan uw dochter komen of ik zal er zelf voor zorgen dat diegene de doodstraf wacht. Ze zal veilig zijn.'
Met die woorden liet hij zijn paard keren en ging er in een rustige stap vandoor. Ondertussen zong zijn hart, alsof hij kwikzilver ingeslikt had, trilde en pulseerde: hij was vrolijk. Het raadselachtige, onschuldige en bloedmooie meisje zat weer voorop zijn paard. Even stond hij versteld van zichzelf. Was het soms mogelijk dat hij verliefd was geworden? Hij, een prins? Hij verbaasde zich over het feit dat een man verliefd kon worden in amper een dag tijd. Maar zo was het. Zo stonden de zaken. Hij kon het niet ontkennen.
'We zullen eerst een maaltijd gebruiken in de ridderzaal,' vertelde hij, zijn gedachten haastig aan de kant schuivend, terwijl ze rustig richting de donjon reden. Hij zou het gezicht van zijn vader al voor zich zien. Het zou ontploffen... 'Daarna zullen we... wel, laten we dan eens kijken hoeveel Rover van jou houdt.' En ik, dacht hij erachter na. Een kuch, een grijns en een zacht tikje tegen haar wang aan met zijn gehandschoende vinger, voordat hij de binnenplaats opreed. Hij sloeg zijn cape achterover en steeg af, Evesa daarna optillend en naast zich op de grond neerzettend en zei gekscherend: 'Welkom in kasteel Dennister, vrouwe.'
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia do jan 02, 2014 6:50 am

Ik had mijn hand nog even opgestoken naar mijn vader terwijl de prins al met me wegreed. Hij sprak tegen me en ik luisterde vol interesse en spanning. Ik wilde alles doen, alles wat maar anders was dan mijn dagelijkse leven van opstaan, werken en slapen. Ik streelde het dier met één hand door de manen. Mijn gezicht had ik enigszins gedraaid om Gabriel de indruk te geven dat ik luisterde. Het was niet dat ik niet luisterde, natuurlijk niet, maar mensen hadden nou eenmaal graag dat je ze 'aankeek'.
De koude vloer bevond zich al weer snel onder mijn blote voeten, maar deze tegels waren anders. Groter en ze leken netter gelegd. De randen tussen de tegels waren ook minder diep, merkte ik toen ik mijn tenen even in het geultje drukte. 'Als ik het kon zien, had ik u een complimentje kunnen geven over het stulpje,' ontschoot me eigenlijk voordat ik over de woorden na had kunnen denken. Nu had ik zijn gezichtsuitdrukking wel willen zien. Zou hij de opmerking goedkeuren of niet?
Een hand op mijn schouder richtte me de goede kant op en ik begon rustig te lopen. Misschien was het wel goed dat ik dit kasteel niet kon zien. Dan hoefde ik me niet zo klein te voelen. Mijn vader had me altijd verteld hoe groot de kastelen wel niet waren, maar er een beeld bij krijgen bleef lastig voor me.

Ik liep rustig naar de markt en keek even naar het meisje opzij. Even was ik stil, waarna ik knikte. 'Ja... Al een tijdje.' Ik haalde een hand door mijn haren en dacht na. 'Maar ik weet niet of je daar wel iets aan kunt doen. Ze zijn beide al oud hoor. Aan ouderdom valt niets te doen.' We kwamen bij mijn kraampje aan en ik gaf haar de spullen die ze neer moest zetten terwijl ik zelf ook bezig ging. 'Soort bij soort en kleur bij kleur. Dat trekt mensen.' Ik ging bezig, maar bleef over haar woorden nadenken. Zou ze mijn ouders echt kunnen helpen? 'Je mag wel een keertje mee denk ik...' Ik keek naar het meisje op en dacht even over die woorden na. 'Maar ik denk niet dat je ze kunt helpen.' Die woorden staken in mijn hart. Mijn ouders waren niet meer te genezen zo was al veel vaker verteld.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje zo jan 12, 2014 2:22 am

Voordat hij het zelf doorhad was er een luidruchtig gesnuif over zijn lippen gekomen in de vorm van een oprechte en zeer spontane grijns. Make sense, Evesa kon niks zien, moest over kastelen hebben gehoord en noemde het toch een 'stulpje'. Hilarisch.
Hij had zijn hand als automatisch op haar schouder gelegd om haar te leiden richting de ingang van de ridderzaal. Alle protse edelen en andere leeghoofdige idioten in hun webben vol met intriges zouden wel uitgegeten zijn: het zou rustig zijn. Des te beter. Hoe minder mensen hem zo zagen met dit blinde meisje, hoe beter het hem was. Hij zou zijn vader al horen tieren.
'Ja, stulpje,' sprak hij ondertussen, vaag opkijkend naar de grote binnenste muren, de torens, de donjon, de stallen met een blik alsof hij alles voor het eerste zag. 'Een gekkenhuis, hier. Een tochtig krot... maar veilig. Je zult er vandaag weinig van ontdekken, we gaan alleen maar naar de donjon en de stallen.'
Twee wachters met rinkelende maliënkolders trokken enkele sloten open en krakend opende de reusachtige eikenhouten deur naar de ridderzaal, waarachter een betrekkelijke stilte heersten. De lange tafels waren afgeruimd: vlakbij het grote haardvuur zaten een paar jonge ridders met hun pages bij een bard te luisteren naar een oude Engelse ballade. Gabriël schoot een bediende aan, gebood twee porties middageten en leidde daarna Evesa naar de grote banken en liet haar daar op plaats nemen. 'We zijn nu in de ridderzaal,' zei hij gedempt, omdat bij de minste en geringste stemverheffing al een geweldige echo weerklonk. 'En het is zeer rustig. Alle edelen zijn al uitgegeten.' Hij aaide even een hond die door het hooi onder de tafel doorstruinde over de rug, knikte een vaag bedankje toen de bediende twee borden en kroezen drinken neerzette, brood, vlees, kaas, fruit, wijn. 'Wel, eet smakelijk,' glimlachte de prins naar het blinde meisje.

Ze had geen idee wat voor fruit het allemaal was, maar ze sorteerde het kleur bij kleur, soort bij soort en knikte af en toe om de jongen te kennen te geven dat ze de situatie op de voet volgde. Uiteindelijk glimlachte ze naar hem op. 'Ik zou hopen dat ik een keer ze mag ontmoeten en ik hoop dat ik kruiden heb die ze zou kunnen helpen. Het is wel het minste wat ik voor je kan doen voor alles wat je voor mij heb gedaan.'
Het duurde een tijdje, maar uiteindelijk was al het waar gesorteerd en werd het ook steeds drukker op de markt. Het meisje hield haar hoofd een tikje schuin en nam de jongeman nogmaals eens op, grapte: 'Geen enkelketens, vandaag? En heb ik al gezegd dat je echt een rare bent?' En daarna, serieuzer maar toch zeer nieuwsgierig: 'Wat is je naam eigenlijk?'
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia zo jan 12, 2014 3:36 am

Zijn voetstappen klonken door de gangen waar we door liepen. Ondanks dat hij sprak over veiligheid, gaf dat geluid me een afkeer van het gebouw. Ik had geen idee waar we heen gingen. Het geluid ging overal heen, weerklonk op de muren en zorgde dat mijn hele richtingsgevoel uitgeschakeld werd. De enige houvast was zijn stem die tegen me sprak en de hand op mijn schouder. Ik wilde niet stom doen, de hele verkeerde kant oplopen, ondanks dat ik daar zelf niets aan zou kunnen doen.
We namen plaats op een houten bank en ik voelde een dier langs mijn benen lopen. Even stak ik mijn hand uit en een natte neus drukte zich er kort tegenaan. Mijn mondhoeken trokken omhoog en ik bewoog mijn gezicht in de richting van Gabriël. Op de achtergrond klonk muziek, die de hele ruimte vulde. Gabriël sprak me zacht toe. Zijn stem bereikte mijn oor om daarna op te houden met bestaan. Geen echo, gelukkig. 'Eet smakelijk,' zei ik, maar ik bleef twijfelend zitten. Ik moest voelen om te kijken wat alles was, maar ik wilde niet met mijn handen alles aanraken voordat hij ervan had genomen.
Onhandig legde ik mijn handen op de houten tafel neer en ik liet mijn vinger zacht heen en weer glijden op een klein stukje nerf. Ik sloeg mijn ogen neer en dacht na. Hij deed zo vriendelijk, maar om nou aan zijn eten te gaan zitten friemelen. Ik wilde hem niet afschrikken hij was zo aardig. Een warm gevoel trok door mijn lichaam heen. Hij was echt heel aardig. Heel leuk en ik wilde hem niet door mijn mankement kwijt raken.  

Razendsnel gingen mijn handen over de manden met fruit en af en toe keek ik rond. We waren als één van de eerste aangekomen en dat terwijl ik toch nog even snel de kerk had kunnen bezoeken. Mijn blik ging weer naar het meisje en ik haalde mijn schouders op.'Ik denk dat je voor een normale maaltijd me wel helpt. Je bent misschien een veelpleger, maar je lijkt me niet oneerlijk.' Ik haalde mijn schouders op. 'Hoe lekker tegenstrijdig dat ook is.' Ik liep om het houten kraampje heen en bekeek haar gezicht. 'Ik ben Michael (met een g).' Bij deze woorden stak ik mijn hand naar haar uit, over de manden heen, naar haar toe. 'En wat is jouw naam?'
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje za jan 18, 2014 5:17 am

'Volkoren brood, varkensvlees, boter, geitenkaas, appels, frambozen, zoete wijn,' somde Gabriël op, de gedachten van het meisje radend. Een zeer lichte glimlach was op zijn gezicht geplakt (al een tijd, overigens) en zou er voorlopig ook nog niet van af verdwijnen. 'Tast gerust toe. Is er iets wat je niet lekker vindt, zal ik een bediende roepen met ander voedsel. Of, als je wensen hebt... zeg het gerust.'
Hij nipte van de wijn. Zijn ene elleboog steunde op de tafel zodat zijn bovenlichaam naar Evesa toegekeerd was. Hij staarde naar de rode vloeistof, weerspiegelend in het bewerkte glas, en tuurde erdoorheen naar het blinde meisje. Wonderlijk. Zeer wonderlijk: hij merkte dat hij nauwelijks iets door zijn keel heen kreeg terwijl hij normaal gesproken de eetlust van een chagrijnige beer had. Zijn oude tante, allang dood, met haar stem als een zag had altijd over verliefdheid gesproken. Maar ja, wat was verliefdheid, peinsde hij, terwijl hij nogmaals van de wijn nipte voordat hij toch maar aan een homp brood begon.

'Michael,' herhaalde ze, wennend aan het nieuwe woord en toen plooide een glimlach haar lippen, zijn hand aannemend. 'Aangenaam kennis met je te maken... Ze noemen mij Myra.'
Ze liet zijn hand los en ging naast het kraampje op de grond zitten op de plek waar de zon scheen. Zo zittend, haar knieën opgetrokken met haar armen er losjes omheen, haar hoofd achterover om de zonnestralen in te drinken. Nee, op het moment was het leven zo slecht nog niet. Hoewel ze in lompen gehuld was, geen enkel muntstuk bezat en sliep in donkere gangen, was het niet ondraaglijk. Ze had nu, hoe weinig het ook leek, enige hoop op de toekomst, een miniatuur lichtstraaltje in de duisternis om haar van krankzinnigheid vrij te waren, en de naam van diegene die haar daarin hielp was Michael. Ze zuchtte. Nog even genieten van de vroege zomerzon om straks in de marktdrukte te zitten.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia za jan 18, 2014 7:02 am

Ik knikte op zijn woorden en tilde even mijn hand omhoog, maar hij bleef daar steken. ' Ik wil niet aan je eten zitten met mijn vieze handen...' zei ik uiteindelijk zacht. Mijn gezicht zakte langzaam naar beneden. De geuren van het eten, kronkelden omhoog om in mijn neus te komen, waar ze honger opwekten, maar ik zou er niet van pakken. Niet overal aan voelen met mijn vieze, stadse handen. Zacht drukte ik mijn boventanden in mijn onderlip. Nog nooit had ik de wereld om me heen gezien, en dat deed me vaak ook niets, maar op sommige momenten. Ik wilde zien wat er stond zodat ik niet alles aan hoefde te raken, maar bovenal wilde ik zijn gezicht zien. Hij was vast de knapste man die ik ooit zou hebben gezien of die ik ooit in mijn leven zou zien. Mijn wangen kleurden lichtroze en ik streelde even een plukje haren achter mijn oren.

'Aangenaam Myra.' Ik glimlachte naar het meisje dat op de stenen grond neerzakte en keek om me heen. Dit zou een fijne dag worden. Minder druk vanwege het extra paar handen en gezellig. Dit keer was ze niet mijn gevangene, maar mijn hulpje. Ik hoefde minder bang te zijn dat ze iets van me stal en bovendien wilde ze hier zijn. Mijn mondhoeken trokken verder omhoog en ik liet mijn ogen weer even naar het meisje glijden. De zon scheen op haar lange haren en als ineens viel haar schoonheid me op. Het was weliswaar bedekt onder een laag vuil en lompen, maar ze had een prachtig gezicht. Scherpe kin, stralende ogen, kleine neus en twee lippen waar je u tegen mocht zeggen.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje ma jan 20, 2014 5:53 am

Gabriël fronste het voorhoofd. Blijkbaar was het iets gecompliceerder dan alleen niet weten wat het eten was alleen. Het was iets dat dieper lag, veel dieper, veel gevoeliger. Dit was niet meer een probleem over volkoren brood of geitenkaas. Evesa was blind. Hoewel ze anders levenslustig had geleken, kwam het nu blijkbaar bovenaan het oppervlak van het peilloze meer van haar hart. Het maakte Gabriël nog eens duidelijk dat hij er niets van afwist. Het was geen handicap die je kreeg in oorlog, wanneer je een hand of zelfs een arm kwijtraakte. Geen gemiste benen of een afgehouwen oor.
Afwezig wreef hij met zijn rechterhand over de knokkels van zijn linkerhand. Hij wist het maar al te goed: tijdens een kleinschalige strijd, enkele jaren geleden, had hij de ringvinger van zijn linkerhand verloren. Hij had het afschuwelijk gevonden. Hoe dom was hij! Hoe moest het zijn om blind te wezen!
In een impuls legde hij zijn hand op de hare, waarmee ze net een plukje blond haar achter de oren had gestreken. Waar waren nu die juiste woorden als je zo nodig had? Hij wist niks te zeggen, voelde enkel medeleven en liet zijn ogen over het gezichtje dwalen terwijl hij zacht met zijn duim over haar hand streek. Misschien was soms zwijgen beter dan spreken als je geen woorden had.

Ondertussen maakte Myra, nog altijd zittend in de zon, haar kleine buideltje af en leegde die met liefkozende hand. Het buideltje bevatte de door haar gekoesterde en verzamelde kruiden door de jaren heen. Ze veegde een paar keien schoon en legde ze voor zich uit, ernaar kijkend en zich afvragend wat Michael's ouders zou kunnen helpen. Hysop? Nee, de jongeman had niet gerept over astmatische problemen. De paarse kruid verdween weer in het buideltje. Koriander tegen de hartnekkige en zelfs dodelijke griep? Mierikswortel tegen wondinfecties of koorts? Mora Tapinella die oogziektes en zelfs blindheid tegen kan gaan, zoals de praatjes zeggen? Bijvoet tegen de nachtmerries?
Ze schudde haar hoofd en borg alle kruiden weer op. Ze zou het pas weten als ze Michael's ouders ook werkelijk gezien had, dat had ze kunnen voorzien. Als ze hen tenminste kon helpen. Voor sommige ziektes waren er letterlijk geen kruiden tegen gewassen.
Ze keek naar hem op. Hoe oud zou hij wezen? Ouder dan dat zij was, dat zeker. Een leeftijd om getrouwd te wezen, zeker in deze tijden. Een vraag die op haar lippen brandde, kon niet meer worden gedoofd. 'Heb je eigenlijk een vrouw, of kinderen?'
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia ma jan 20, 2014 6:21 am

Hij was stil, maar de stilte, die op de achtergrond werd verbroken door de muziek makende mannen, was geen ongemakkelijke stilte. Ik voelde zijn hand op de mijne neerkomen, een blote hand dit keer. Gister had hij handschoenen gedragen die zijn handen groter en onecht hadden doen aanvoelen. Ik verlegde mijn andere hand zodat deze bij de zijne kwam en voelde even zacht op de rare, lege plek die mijn éne hand had gevoeld. 'Vier vingers,' fluisterde ik zacht terwijl ik met mijn vingertoppen over zijn hand gleed. Enkele seconden was ik weer stil en ik probeerde te raden wat hij nu dacht. Zou hij zich zorgen over me maken dat hij stil was? 'Ik... vind het niet erg hoor,' zei ik snel. 'Uh, dat ik blind ben,' verduidelijkte ik mijn woorden. 'Maar ik zou je wel graag willen zien.' Mijn wangen kleurden van lichtroze naar bloedrood en ik was blij dat ik mijn hoofd kon laten zakken met het excuus dat mijn ogen hem toch niet konden zien. 'Kijkt er iemand?' vroeg ik zacht en ik haalde mijn handen bij zijn hand weg. Ik wilde zijn gezicht voelen, een beeld vormen van hem.

Mijn blik speurde de markt af. De meeste kraampjes waren nu klaar of bijna klaar, maar potentiële klanten liepen er nog niet echt. Af en toe keek ik naar Myra die bezig was met een buideltje. Ze haalde er af en toe plantjes of bloemen uit om ze vervolgens weer terug te stoppen. Ik vroeg me af of ze die gestolen had, maar dat leek me onwaarschijnlijk. Haar woorden haalden me weer uit mijn gedachten en ik keek op naar haar gezicht met een zwakke glimlach die mijn mondhoeken een klein stukje omhoog trok. 'Vrouw nee, kinderen dus ook niet.' Ik haalde mijn schouders op. 'Ik ben te druk met werk en in dit kleine dorpje...' IK schudde mijn hoofd en haalde vervolgens weer mijn schouders op. 'De ware is nog niet aan me geopenbaard,' zei ik met een lachje.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje ma jan 20, 2014 6:58 am

Met een glimlachje gaf ze te kennen dat ze hem gehoord had. Vreemd dat je nog geen vrouw hebt, dacht ze in stilte, en keek steels naar hem op. Ze keek omhoog naar zijn linnen blouse, de touwtjes om zijn hals, de basis van zijn keel, de kleine holte tussen de twee rechte sleutelbeenderen. Haar ogen gleden langs elk detail voor zover ze dat kon zien, volgden de gebeeldhouwde lijn van zijn kaak, de zachte stoppelbaard, de stevige vlakken en fijne botten van een gezicht dat zo knap was dat geen vrouw hem zou kunnen aankijken zonder dat haar hart brak. Hij moest ook niet arm zijn: hij had handelswaar en verdiende blijkbaar goed, vooral nu met de markt. Ja, vreemd, vreemd dat hij nog niet getrouwd was.
Ze schrok van haar eigen gedachten en boog haar hoofd weer over het kruidenbuideltje, frommelde eraan om hem weer met de riem aan haar lompenjurk te krijgen. Je bent een klein kind: één jongeman die je vriendelijk bejegend en je gaat gelijk rare dingen denken, sprak ze zichzelf minachtend toe, hoewel ze niet kon voorkomen dat een blos haar wangen kleurde. Ze wist die echter prachtig te camoufleren doordat haar krullerige haar voor haar gezicht viel. En ze was werkelijk blij dat het langzaam drukker werd omdat er marktbezoekers begonnen te komen.

Langzaam, heel langzaam, verdween de frons tussen zijn donkere wenkbrauwen en verzachtte een klein glimlachje de uitdrukking op zijn gezicht. Het drukte meer medelijden en milde verwondering uit dan echte vreugde. Ze wilde hem zien. Waarschijnlijk wilde ze zijn gezicht aanraken, elke zachte en tedere aanraking van haar vingertoppen in zich opdringen en bewaren. Hoe zou ze mensen zien? of beter: hoe zou ze hem zien? Hij wreef even een hand door zijn woelige bos donker haar, zijn rechte neusbrug, het litteken op zijn voorhoofd. Hoe zag ze mensen, hoe kreeg ze een beeld van hen? Zou ze een positief beeld van hem krijgen, of zou ze hem door wat ze voelde juist onaantrekkelijk voelen?
De glimlach werd iets vrolijker. 'Er kijkt niemand,' verzekerde hij haar, pakte zacht haar hand weer en legde hem tegen zijn wang, streek er weer even met zijn vingers overheen. Hij kon haar zien, haar knappe gezichtje, de ijsblauwe ogen, de zachte, roze lippen en de lichte wimpers. Het was dan wel zo eerlijk dat zij ook een beeld van hem kon krijgen.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia ma jan 20, 2014 8:01 am

aaaaah, love you! Ik ben helemaal in de rpgmood vanavond door ook het lezen van die andere haha.
-

Even liet ik mijn hand stil liggen, toen tilde ik ze een stukje op zodat alleen mijn vingertoppen nog zijn gezicht aanraakten. Zijn spieren waren gespannen bij zijn wangen. Hij glimlachte. Eenzelfde glimlach trok nu rond mijn lippen en ik gleed met mijn vingers over zijn stoppelige wangen. Hij had een baardje, maar een kleintje. Ik volgde het baardje even naar zijn kin en gleed toen met mijn wijsvinger langs zijn lippen omhoog; voelde zijn stevige neus even en vervolgde toen heel voorzichtig mijn weg verder omhoog, tussen zijn ogen door om uit te komen bij zijn harige wenkbrauwen. Ik probeerde me een beeld van hem te maken al zou ik dat nooit kunnen krijgen. Nog nooit had ik een mens gezien, ik kon me geen beelden voorstellen, maar ik zou elke aanraking onthouden. Ik zou zijn gezicht: de vormen, de inkepingen, de zachtere en ruwere plekken allemaal onthouden en nooit meer vergeten. 'Wat heb je?' vroeg ik zacht toen mijn rechtervingertop een stukje huid vond wat iets dieper lag op zijn voorhoofd. 'Ben je gewond geweest?' Ik voelde er even aan en gleed toen met mijn handen langs zijn slapen weer naar beneden en liet ze op zijn schouders liggen.

Ik wilde nog iets zeggen, maar een oudere vrouw kwam naar mijn kraampje en vroeg me haar bessen te geven. 'Natuurlijk,' zei ik haar en ik vulde een zakje (ofzo? haha) met de vruchten. 'Myra, wil je misschien even met de mevrouw meelopen naar huis?' vroeg ik. De vrouw was een vaste klant van me, maar de laatste tijd was ze steeds slechter gaan lopen. Ik wilde haar niet kwijt raken, een goede klant was ze en ze vertrouwde me dat ik haar geen cent te veel liet betalen - wat ik overigens ook niet deed. Nu ik een extra hand ter beschikking had, hielp ik haar graag even.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje ma jan 20, 2014 11:52 pm

Myra deed haar mond open om iets te zeggen, klapte hem toen dicht, en zei toen uiteindelijk: 'Uiteraard.' Alleen haar lippen vormden die woorden. Innerlijk dacht ze: hij is gek, of hij wil van me af, of allebei. Waarom zou zo'n oude, schonkige, magere, hinkende vrouw begeleid willen worden door een vuil meisje in lompen? Stel je voor dat ze zag dat ik een veelpleger ben? Maar ze knikte, stond op en glimlachte naar de oude vrouw.
Zo begon de wandeling langs en door de marktdrukte. Als Myra bang was geweest dat de oude vrouw haar niet gemogen had of juist afschrikwekkend had gevonden dan was die vrees ongegrond geweest. Het meisje kwam er al snel achter dat de oudere dame Catherina Brown heette, waar ze woonde, wat haar man zaliger voor werk had gedaan en wat ze allemaal al gekocht had. De oude vrouw scheen juist blij te wezen met gezelschap en brabbelde over van alles en nog wat. 'We zijn hier in dit gedeelte van de stad een kleine, op zichzelf staande gemeenschap, dat zul je nog wel merken,' kraakte mevrouw Brown. Ze had haar blauwdooraderde rheumatiekhand op Myra's arm gelegd voor steun, en het meisje ondersteunde haar zo goed en zo kwaad als ze kon. 'Ben je soms familie van Michael, of een kennis? Jou ken ik namelijk niet. Je komt zeker van buiten de stad? Of een ander gedeelte, misschien?'
Zeg maar liever: uit de woestenij, dacht Myra. Een soort woestenij, zonder eind en amen, heel ver weg. Ik weet het zelf niet eens meer. Zorgvuldig leidde ze de oude vrouw om een paar loszittende keien en joeg ondertussen een paar opgeschoten straatjongens weg. 'Natuurlijk, mevrouw,' zei ze hardop. 'Moet u verder nog iets hebben van de markt?'
Hoewel mevrouw Brown er bijliep in een simpele overjurk met lange ingesneden mouwen, een sneeuwwit kapje en een egale bruine mantel, had ze geen geld tekort. Ze dingde af, kocht impulsief: sieraden en drie meter witte stof uit Frankrijk, een ijzeren kookpotje, lekkernijen voor zichzelf en voor Myra, hertenleren laarsjes. 'Ochja, ik kan een hoop kopen,' vertelde ze even later toen ze hinkend met haar begeleidster richting haar huis liep. 'Maar ziekte is iets wat je niet kan afbetalen. En die kwakzalver een straatje verderop vertrouw ik niet. Hij lijkt op een mol maar gedraagt zich als een rat. Dat aderlaten is slechts bloedgevergietende nonsens. Laatst had hij een steen uit een hoofd van een jongeman gehaald en vertelde dat daardoor zijn hoofdpijn kwam. Nou, ik denk dat die arme knul nu nog wel ergere hoofdkwalen heeft.'
En zo kwam het dat Myra haar eenmaal in mevrouw Brown's huis bonenkruid, brandnetels en dennennaalden toestopte met instructies er thee van te trekken en ze bij de afnemende maan dagelijks te drinken. Het was een gok geweest, want als mevrouw Brown een ontzettend godvrezende christen was geweest, hing Myra nu ondersteboven te roosteren op de brandstapel. Maar de waterige oogjes van de oude vrouw glinsterden slechts en ze glimlachte haar oude tanden bloot.
Met de belofte haar vaker te komen opzoeken liep Myra een kwartiertje later weer terug richting Michael's kraam. Diep weggestopt onder haar lompenjurk droeg ze een simpel amulet van mosagaat. De steen hing met een lederen riempje om haar hals. Het was een geschenk geweest voor de goede zorgen van de oude vrouw, en Myra was niet van plan om het amulet weg te geven of te verliezen. Ze had nu iets om te bezitten, een feit dat een raar brandend gevoel in haar hart ontstak.

Langzaam volgden haar vingertoppen de lijn van zijn jukbeenderen en gleden over de fijngetekende holten en de bogen van zijn wenkbrauwen. Zijn ogen sloten zich een moment toen haar zachte aanrakingen over het litteken van zijn voorhoofd gleden. Hij voelde nu haar gehele handen, warm tegen zijn huid bij zijn slapen, dieper en dieper totdat ze op zijn schouders tot rust kwamen. Hij opende de ogen weer, keek in de lichtblauwe ogen van Evesa. 'Gemaakt uit ijs, maar warmer dan de liefde,' kon hij alleen maar in zijn verwondering haast onverstaanbaar mompelen, voordat hij het hoofd schudde en de gebruikelijke lichte glimlach weer op zijn lippen verscheen. 'Ja, ik was gewond geraakt... door dezelfde man die ook mijn vinger eraf gehakt had. Er was enkele jaren geleden hier een kleine oorlog tussen een ander rijk, hier een eindje vandaan. Maar nu is het al tijden weer vrede.' En wil mijn vader dat ik met die tuthola van een prinses uit dat rijk trouw, schoot het onwillekeurig door zijn brein. Kwaad duwde hij de gedachte weg. Nee, niet eraan denken, niet nu. Nu ben je met dit blinde, kwetsbare, kleine meisje op wie je stom genoeg binnen anderhalve dag verliefd werd. Wat ben je toch een sukkel, Gabriël. Maar toen hij zijn ogen weer opensloeg wist hij dat het niet zomaar een kortstondige verliefdheid was. Hij was wel eens eerder verliefd geweest, maar meestal van zeer korte tijd en op een heleboel meisjes tegelijk. Maar nu reikten zijn gevoelens tot diep in zijn buik. Boy, you are in deep, deep shit, dacht hij, want Gabriël wist ook heel goed dat mannen die verliefd zijn meestal hun verstand verloren. Maar Evesa was de ware. Hij voelde het, hij rook het, hij beleefde het.
Hij schraapte zijn keel, streek een lok haar uit haar gezicht weg en stond op. 'Kom,' sprak hij, gevoel hebbend dat zijn conversatietalenten een vroegtijdige dood gestorven waren. 'Laten we richting de stallen gaan. Straks wordt er hier een middagmaal gegeten en zal het te druk zijn.' Hij wilde zijn hoofd wat leegmaken, met haar zijn, haar niet willen verliezen, zijn gedachten ordenen. Alles en tegenstrijdig tegelijk.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia di jan 21, 2014 12:07 am

Gemaakt uit ijs, maar warmer dan de liefde. Zijn woorden drongen tot me door, maar ik begreeop ze eigenlijk niet. Toch vroeg ik het niet, bang het mooie moment te verpesten. Uiteindelijk zakte mijn handen van zijn schouders op en met een zacht knikje gaf ik ten teken dat ik hem had gehoord. Ik kwam rustig overeind en taste naar zijn hand. Alle angst om afgewezen te worden was ineens verdwenen door zijn zachte, liefhebbende stem. Ik was ervan overtuigd dat hij ook wilde dat ik bij hem bleef of ik moest alle tekenen helemaal verkeerd opvatten.
Mijn hand vond de zijne en ik pakte deze zacht vast. 'Wat wilde je gaan doen?' vroeg ik hem terwijl ik rustig meeliep zoals hij me leidde. 'Rijden of moet ik voor Rover zorgen?' Wat het ook was, het maakte me niet uit. Het was anders dan mijn gewone leven en hij was erbij. Snel sloeg ik mijn ogen weer neer toen de vlinders in mijn buik ruig opvladderden. De man die naast me liep, ik kende hem amper, ik kon niet zien wat hij van me dacht, maar ik vertrouwde hem meteen volkomen. Dat had ik al gedaan toen ik in zijn weg had gestaan en hij niet boos was geworden.

Het duurde een lange tijd voordat Myra eindelijk weer terug was, maar tijd om me af te vragen waar ze was, had ik niet. Het begon drukker te worden, steeds meer mensen kwamen bij mijn kraampje en ik werkte me werkelijkwaar uit de naad. En toch... Toch bleef ze in mijn hoofd rondspoken. Had ik haar niet moeten laten gaan? Was ze nu weggelopen of zou ze zijn opgepakt? Terwijl ik enkele appels voor de vrouw voor mijn kraampje in een zak stopte, keek ik snel, maar nauwkeurig de markt rond. Waar was ze nu toch? Mevrouw Brown had haar toch niet aangegeven? Dat was zo'n verschrikkelijk goed mens.
Zodra ik haar aan zag komen lopen, kreeg ik een glimlachje om mijn lippen en ik knikte naar de klant als een gedag. Ze was er, ongedeerd en wel. Vluchtig keek ik weer naar haar opzij. Ik kon er mijn vinger niet precies op leggen, maar ze zag haar anders uit. De gezichtsuitdrukking die haar tekende was verandert.
'Kom me snel helpen,' zei ik haar toen ze weer bij me stond. 'Het is behoorlijk druk.'
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje di jan 21, 2014 1:59 am

Tegen de avond was de stilte spookachtig. Het leek alsof een kwaadaardige magiër het gedeelte van de stad had aangeraakt en alles onbeweeglijk gemaakt en Gabriël voelde zich terneergedrukt. Zowel door de verlatenheid als de omgeving als door het feit dat hij Evesa nog een dag, hoogstens twee en in zeldzame gevallen drie dagen zou zien. De middag was heerlijk geweest. Ze hadden Rover verzorgd, gereden, weer naar het bos geweest. Ze hadden in het zachte mos gelegen, fantaserend, dromend. Naast elkaar. Soms had Gabriël haar hand vastgehouden, maar wilde verder weinig meer doen, bang haar te verstikken in zijn impulsieve hartstocht. Ze was zo kwetsbaar, zo teer. Ze had hem toegeschenen alsof ze tegen elke hardheid opgewassen zou zijn, maar tegelijkertijd bij de minste beweging of harde woord in de ijle lucht zou oplossen.
Nu waren ze weer terug tussen de binnenmuren van het kasteel, vlakbij de stallen. Gabriël had Rover bij de teugel vast met gehandschoende hand. Zijn andere arm had hij om Evesa's schouders geslagen samen met zijn warme donkerrode mantel om haar te beschermen tegen de frisse avondlucht. Hij zou haar zo terug moeten brengen: hij had het haar vader beloofd en de inkomende schemering maakte de stad al snel donker.
Hij sloeg een arm om haar middel en tilde haar in het zadel voor Rover en steeg achter haar op, zoals ze vanmiddag ook hadden gedaan. Een geklak met zijn tong, een zachte trek aan de teugels en het paard keerde naar rechts. De prins spoorde het dier aan tot een rustige stap. Klak-klak-klak-klak over de ophaalbrug en de kinderkopjes van de brede straat richting het marktgedeelte. 'Hopelijk zie ik je morgen nog,' sprak Gabriël zacht, even met zijn hand door het lichte haar van Evesa strijkend, dat door de frisse avondwind tegen zijn hals aangeblazen werd.

Een luidruchtige geeuw verbrak de doodse stilte na het lawaai van alle marktdrukte. Myra sloeg snel een hand voor haar mond, glimlachte vermoeid tegen Michael en wreef ondertussen met een hand de slaap uit haar ogen. 'Lieve God, wat ben ik moe. Hopelijk wordt de laatste marktdag, morgen, niet nòg drukker?'
De zon raakte bijna de toppen van de daken, die lange schaduwen afwierpen. Er liepen nog wat late marktgangers rond, maar veel marktlieden begonnen al in te pakken. Een paar dikke kletsende huisvrouwen, twee straatjongens, een groepje taveerngangers. Verder heerlijke stilte, plechtig haast, een stilte die de schemering vooraf gaat en al bezit had genomen van een tafereel dat haast even levenloos was als een schilderij. Myra goot wat water uit een kruikje over haar handen heen en begon toen het fruit weer in te pakken. Ze was zo vermoeid dat ze niet eens meer honger had. Na het fruit in de manden en kisten te hebben gepakt, zonk ze weer neer op haar vertrouwde plekje naast het kraampje, ditmaal beschenen door de late avondzon. Het was fris in een versleten jurk en blote voeten, ze rilde en trok de lompen wat dichter om zich heen. 'Ik had die mevrouw Brown bonenkruid, brandnetel en dennennaalden gegeven voor haar reumatiek,' zei ze na een stilte tegen Michael. 'Ze zou me niet aangeven... ik had beloofd vaker langs te komen met verse kruiden.' Ze fronste haar wenkbrauwen, nog altijd naar een denkbeeldig punt in de verte starend. 'Ik hoop dat ik ook iets heb voor jouw ouders, als ik ze zou mogen helpen.'
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Claudia di jan 21, 2014 3:03 am

Ik legde mijn hoofd zacht tegen zijn brede borst aan en sloot mijn ogen voor een ogenblik. De dag was geweldig geweest, maar toen we zo in het zachte mos hadden gelegen, hand in hand, was een angst me om het hart geslagen. Ik zou weggaan over twee dagen en hem misschien nooit meer zien. Ik sloeg beide armen zacht om zijn middel heen en probeerde dit moment in me op te slaan. Ik mocht Gabriël nooit vergeten, ik hield van hem. Hoe ik dat kon zeggen, durfde te denken na nog maar anderhalve dag was mij ook een raadsel, maar het was zo. Het was een intense liefde die ik voor hem voelde. Ik ademde in stilte zijn scherpe geur in. Zelfs zonder hem te voelen kon je bedenken dat het een sterke man was. Je rook het gewoon aan hem.
Zijn paard stopte uiteindelijk en ik hoorde de bekende stem van mijn vader verschijnen waardoor ik mijn armen snel om zijn middel vandaan haalde. 'Ik maakte me al zorgen,' zei mijn vader. Zijn stem kwam dichterbij. 'Fijn gehad?' vroeg hij en ik knikte even. 'Ja vader.' Ik was even stil en peuterde ongemakkelijk aan de mantel van Gabriël. Ik wilde niet bij hem weg, maar er zat niets anders op.
De stevige handen van mijn vader klemden zich even om mijn middel en tilden me rustig van het paard af. De tegels waren koud en ik hupte even snel op. Ik voelde zijn mantel om mijn schouders en knoopte deze aan de bovenkant los. 'Je,' ik besefte dat mijn vader naast me stond en verbeterde mezelf snel, 'uw mantel.'

Ik hielp Myra met het inpakken van de groentes en het fruit en keek af en toe naar haar opzijo. Ze was een grote hulp en ik kon me niet voorstellen hoe ik de dag had kunnen overleven zonder haar. Mijn mondhoeken kropen een stukje omhoog en ik nam even de tijd om haar aan te kijken. 'De laatste dag is het drukst, zonder twijfel. Je komt me wel helpen toch?' Mijn lach verdween enigszins en ik keek haar serieus aan. Ik wilde graag dat ze me hielp morgen.
Ik dacht aan mevrouw Brown en knikte. 'Ze is een goede vrouw, een vaste klant ook. Het gaat alleen steeds slechter met haar.' Ik laadde de zware manden op mijn kleine wagentje en keek naar haar opzij. 'Uhm, ja je mag nu wel mee? Je hebt nog geen fruit gehad zag ik, dus kom bij mij thuis eten.' Met een oprechte glimlach keek ik naar haar opzij.
Claudia
Claudia

Aantal berichten : 2255
Registratiedatum : 17-07-12
Leeftijd : 28

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Maartje di jan 21, 2014 3:38 am

Zwijgend nam hij de mantel aan en hing hem met een zwaai over zijn brede schouders heen. 'Hopelijk heb ik uw permissie om uw dochter morgen ook nog te zien?' vroeg hij Evesa's vader, maar zijn ogen stonden vrij koud. Hij was een prins, hij zou hem niet eens iets kunnen weigeren. Daarnaast had hij een hart dat zijn zin moest krijgen. Een hart dat niet sloeg maar beukte.
Nog twee dagen dat Evesa hier in deze stad zou zijn. Die dagen wilde hij dan ook nog benutten.
Werkelijk, plotseling krijg ik helemaal niks meer voor Gabby uit mijn vingers, excuseer. :')

Myra hield haar hoofd een beetje schuin zoals honden ook wel eens plachten te doen als ze je aankijken en je iets zegt wat hun verstand te boven gaat. Ze begon Michael te mogen en blijkbaar vond hij haar ook niet zo ontzettend irritant zoals ze gedacht had, want anders zou hij niet gevraagd hebben of ze morgen weer zou helpen. En zou komen eten. Of maakte ze zich maar wat wijs? Ze had geroofd, gestolen, gemoord. Ze was meedogenloos geweest, bruut, en laf. Ze had mensen in de rug gestoken, vergiftigd, in hun slaap vermoord. Ze was meer dan eens weggevlucht en doodsbang geweest. Ze had gesmeekt voor haar leven. Gewond geweest, vaak, en dan geschreeuwd en gejankt, bang voor de dood.  Ze twijfelde er niet aan dat de wereld een betere plek was geworden als ze jaren gleden al was omgekomen, maar dat was nooit gebeurd, en ze wist niet waarom. Bloed leidde tot bloed en niks anders dan nog meer bloed. Een jong meisje die in verhouding genomen meer dood en verderf had gezaaid dan de pest. Ze konden nooit  vrienden worden, niet met al die lijken tussen hen in.
Ze haalde diep en beverig adem. Toch ben ik niet alleen zo, zei ze tegen zichzelf. Ik heb het allemaal moeten doen voor honger. Of omdat ik anderen wilde helpen. Of de kruidenkunst. Ik ben een heks en een veelpleger. Eigenlijk moet ik zijn aanbod weigeren. Hij is aardig tegen me geweest, ik moet hem niet in mogelijk gevaar brengen met mijn aanwezigheid. Maar ik wil zijn ouders helpen.
Dus glimlachte ze, knikte instemmend en kreeg het zelfs nog voor elkaar om 'graag' te zeggen.
Maartje
Maartje

Aantal berichten : 2253
Registratiedatum : 17-07-12

Terug naar boven Ga naar beneden

The Middle Ages - Pagina 2 Empty Re: The Middle Ages

Bericht  Gesponsorde inhoud


Gesponsorde inhoud


Terug naar boven Ga naar beneden

Pagina 2 van 19 Vorige  1, 2, 3 ... 10 ... 19  Volgende

Terug naar boven


 
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum